Er staan twee HPE servers in het Internationale Ruimtestation (ISS). De zogenaamde Spaceborne Computer is daar neergezet in augustus 2017 en draait inmiddels zo'n 500 plus dagen zonder problemen. Ze moeten binnenkort wel echt terug.

Linux

De computer bestaat uit twee standaard HPE servers van een paar duizend dollar in plaats van de 8 miljoen die het setje van drie pc's in het ISS hebben gekost (en 10 jaar werk). Ze draaien verder op Linux, net zoals alle laptops in het station.

Data

Het ISS stuurt veel data naar de basis op de grond. Maar straks op Mars kost dat 40 seconden in plaats van één seconde. Dan heb je die servers wel nodig. Dat blijkt dus te kunnen met deze standaard hardware voor de zware condities in de ruimte en op Mars, uitgezonderd een extra koelradiator om aan te sluiten op het koelsysteem.

Bundel

Eind 2018 heb ik de bekende bundel met alle GIMP cursussen bijgewerkt. Het bevat er nu 38 en het heeft bijna 200 pagina's. Met de inhoudsopgave en de lijst met de download links is het een heel praktisch boekwerk. Deze bundel is gemaakt om je te helpen! Hij is voor iedereen kosteloos te downloaden, net als alle andere open source software waar GIMP toe behoort.

Link

Om te beginnen is hier de link om de bundel te downloaden . Daarnaast is de lijst met download links ook afzonderlijk op te halen. Heb je de bundel geprint dan is deze lijst handig om de oefenbestanden te downloaden via knippen en plakken.

Jubileum

Elke maand komt er weer een cursus bij. In dit nummer is dat cursus 42. Toen we de 40 publiceerden begonnen onze redactieleden over een jubileum. Nou nee. Dat bereiken we eind van dit jaar als de bundel bijgewerkt wordt tot 50 stuks.

Printen

We hebben dit keer de bundel laten printen. Dan kosten ze € 28 in kleur en met mooie harde omslag plus € 6,95 verzendkosten. Onze penningmeester was onder de indruk en zei: "Dat is een heel boek wat je krijgt voor dit bedrag"! Bestellen kan via een mail naar penningmeester@helpmij.nl.

Dank

Dank aan de Helpmij organisatie! Want het schrijfwerk doe ik samen met de andere redactieleden, maar alleen met de hulp van de Helpmij vrijwilligers wordt van elke cursus een handleiding gemaakt. Die handleidingen bundel ik en maak er een inhoudsopgave en een lijst met de download links van alle bestanden op de Helpmij server bij.

Alle gebruikte software is open source, net als GIMP. Het is vrijwilligerswerk. Met liefde gemaakt, net als GIMP!

Onlangs kreeg ik een MacBook in handen uit 2009, een witte unibody. Daar moest ik wat dingen op uitproberen voor de cursus over Inkscape die ik schrijf. En ik was op slag verliefd. Wat een prachtige laptop was dat! Na even speuren op marktplaats bleken die laptops helemaal niet zo onbetaalbaar te zijn als ik dacht. Van het één kwam het ander en nu ben ik zelf een blije bezitter van een MacBook uit 2010.

Waarom, Kate, waarom?

Die oudere laptops zijn open te schroeven aan de onderkant en de harde schijf en het RAM geheugen zijn goed bereikbaar én vervangbaar. Kon er vroeger maximaal 4 GB RAM in, tegenwoordig kan dat nog uitgebreid worden tot 16! Dat alles met een SSD schijf, waardoor de laptop in 20 seconden opstart. Dat waren wat redenen om de laptop aan te schaffen. Natuurlijk ziet de laptop er ook ontzettend mooi uit en het toetsenbord typt lekker. Er zitten fijn veel aansluitingen op, plus een dvd-speler. En het geluid wat eruit komt tijdens het kijken van een film is echt indrukwekkend.
Ik was gewoon heel nieuwsgierig waarom mensen nu zo merkvast zijn wat betreft Apple. Het moet gewoon werken! hoor ik heel vaak. En in mijn omgeving zitten veel designers en kunstenaars. Die werken ook vaak met Apple, in combinatie met Adobe CC.

Nu houd ik zelf van meerdere computersystemen. In de loop van de jaren heb ik veel bijgeleerd over Windows en Linux. MacOS, dat is de naam van het besturingssysteem van Apple op laptops en pc’s, daar wist ik niks vanaf. Die tijd van onwetendheid ligt ondertussen wel achter me, ik heb rap bijgeleerd.

Open source software

Op zich maakt het me meestal niet uit waarop ik werk, zolang ik maar kan doen wat ik moet doen. Dus: typen, internetten, foto’s bewerken, tekeningen bewerken en bestanden kopiëren. Daar wil ik dan wel open source software voor gebruiken. Ik ben gewend aan LibreOffice, VLC mediaplayer, Mozilla Firefox, de GIMP en natuurlijk Inkscape. Nu was voor mij een belangrijke vraag: werken die programma’s allemaal onder MacOS? Dus eigenlijk hetzelfde idee: Het moet gewoon werken! maar dan anders.

Plaatsen en katten

Maar Kate, heeft MacOS dan niet eigen prachtige programma’s om hetzelfde mee te doen? Dat was ook van belang om achter te komen. Allereerst kon deze laptop niet het allernieuwste besturingssysteem aan dat er is. Sierra en High Sierra, daar lag ongeveer de grens. Dat zijn de namen van de versies van het besturingssysteem. De recente systemen zijn genoemd naar plaatsen in Californië. Daarvoor hadden de systemen ook heel mooie namen, van grote katachtigen: Snow Leopard, Mountain Lion, Jaguar.

Appstore: gesloten voor oudjes

De nieuwste versie, Mojave, werkte gewoon niet op deze laptop: de grafische kaart ondersteunde bepaalde functies niet. En toen kwam ik erachter dat het ecosysteem van Apple extreem gesloten is. Software download je uit de Appstore. Daar staan Apples eigen programma’s in en van externe aanbieders die hun app hebben laten goedkeuren, waarvoor ze jaarlijks ook geld neertellen. In die Appstore kon ik weinig apps downloaden waar ik wat aan had. Van de meeste werd gezegd dat mijn systeem Sierra te oud was. De slogan waarmee mijn collega’s zich overgeven aan Apple: Het moet gewoon werken!, gaat dan dus niet op voor oudere hardware. Dan weigert Apple gewoon daarvoor passende software te leveren. Dat vond ik bijzonder onprettig. En dát zou me onder Linux nou nooit gebeuren!

Als je in het verleden zo’n app al eens hebt gedownload, dan biedt Apple in de Appstore wel degelijk de mogelijkheid om een versie te downloaden die het wel doet op jouw oudere laptop. Vreemd dat voor nieuwe gebruikers die een tweedehands computer kopen, die optie er niet is. Ja toch, vreemd?

Open source software

En LibreOffice dan? Nee, die stond niet in de store. Die moest ik dan maar downloaden vanaf de website van LibreOffice zelf. Daar vandaan downloadde ik het dmg bestand: dat is onder Apple wat een exe bestand is onder Windows. De ontwikkelaars van LibreOffice hebben hun best gedaan voor MacOS gebruikers, heel aardig van ze. Na openen vroeg het systeem of het wel veilig is wat ik deed. Natuurlijk! En zo kreeg ik dan toch mijn bekende office pakket. Hetzelfde lukte met VLC media player, de GIMP en Mozilla Firefox. Tot mijn grote blijdschap werkte alles prima! Een enorm applaus voor de makers van deze software! Open source software werkt vaak heel goed, ook op oudere hardware. Stiekem trok ik een lange neus naar de Appstore.

En Inkscape dan?

Ja, daar was het me allemaal om te doen: Inkscape. Vectortekenen op de computer. Werkt geweldig goed onder Windows, werkt prima onder Linux. Maar Apple, waar veel creatieven gebruik van maken, daar is het een ander verhaal. Dan heb je XQuartz nodig. XQuartz is een vensteromgeving waarbinnen open source software kan draaien, die oorspronkelijk niet gemaakt is om onder MacOS te werken.
Het bleek toch niet al te moeilijk. Ik installeerde XQuartz (ook weer gedownload vanaf hun website) en volgde braaf de instructies op het scherm. Daarna downloadde ik Inkscape 0.91 vanaf de officiële website en installeerde dat dmg bestand. Ja, het werkte. Wanneer Inkscape start, start altijd XQuartz ook op.

Tussenconclusie

Eerst dacht ik dat het ecosysteem totaal gesloten was. Dat is wel degelijk zo wat betreft de Appstore van Apple zelf. Hiermee houdt Apple de beveiliging tamelijk strak in de hand. Verder zal het ook wel een flinke bron van inkomsten zijn voor Apple, dat makers van apps elk jaar geld betalen om hun software in de store aan te mogen bieden. Open source ontwikkelaars hebben dat geld dan vaak niet, maar doen wel hun best de programma’s gratis te ontwikkelen en aan te bieden voor MacOS via hun eigen websites. Je kunt dus ook prima software van andere bronnen downloaden en installeren. Dat hoeft ook niet gevaarlijk te zijn, zolang je de makers en aanbieders kunt vertrouwen.

1969 en 2019

We zijn 50 jaar later in de tijd. Ergens in 1969 liep ik trots rond met mijn Lubitel 2 tweeoogreflex waar een 6 cm breed rolletje in pastte. Zwartwit. Voor kleur had ik geen centjes, maar het zou best eens kunnen dat kleur toen nog helemaal niet zo populair was. Dat was mijn eerste camera.

En nu, 2019

We hebben een stel andere stoelen. Niks nieuws hoor, maar het zijn wel nette stoelen en ze hebben ook nog wieltjes. Ik ga zo naar oma, die behoorlijk slecht ter been is. Ik pak mijn camera en de flitser. Ik schiet een nette foto van onze tafel en die stoelen. Eerst even goed opgeruimd en fllittzz!

Dan schuif ik het geheugenkaartje in mijn 10" tablet en kopieer de foto naar de interne opslag. Bij oma laat ik haar de foto zien. Op de tablet is dat dan 20 cm breed en zo'n 12,5 cm hoog. Ze geniet van de foto.

1969

Op dat rolletje van toen, 6 cm breed, gaan twaalf foto's. Als die allemaal geschoten zijn ging je er toen mee naar de fotozaak. Je liet het rolletje ontwikkelen en afdrukken. Dan kreeg je met wat geluk 12 kleine zwartwit printjes terug. De mislukte foto's hoefde je niet te nemen.

Spanning

De spanning als je je foto's destijds in handen kreeg herinner ik me nog heel goed. En nu nog kijkt elke fotograaf na een schot graag naar dat kleine schermpje achterop zo'n moderne camera. Alleen weigerde dat schermpje vandaag even dienst. Wat een gemis.

Borsteltje

Met een kwast maakte ik na het bezoek aan oma de omgeving van de zoeker schoon. Er zit daar een sensor die dat schermpje uitschakelt als je je kop voor de zoeker brengt. Er zat wat vuil voor, dat was alles. Dat schakelde het schermpje uit. Pffff!

Sensors

Bij de Lubitel 2 was er geen sensor te vinden. Voor de belichting was er een hulpmiddel in de vorm van een slimme kartonnen draaischijf. Na een tijdje kende je dat ding wel uit het hoofd. Je had trouwens ook mooie belichtingsmeters.

Oma

Die weet die oude toestanden nog goed en het plezier in die foto's. Ze pakt er nog wel eens eentje uit haar verzameling en dan halen we samen als een stel kleine kinderen herinneringen op. Héérlijk.

Nu kwam de tweede uitdaging. Hoe gemakkelijk was het om, laten we zeggen, een dual- of zelfs tripleboot te maken op deze laptop? In eerste instantie wilde ik gewoon twee verschillende versies van MacOS naast elkaar op de harde schijf zetten. Ik moest immers dingen uittesten met betrekking tot Inkscape. Het bleek niet eenvoudig.

Partitie verkleinen

MacOS heeft een eigen standaard programma om schijven mee te wissen en in te delen: het schijfhulpprogramma. Hiermee kon ik de actieve schijf met het werkende besturingssysteem verkleinen. Ook een nieuwe partitie ernaast aanmaken was eenvoudig. Onder MacOS is dat een MacOS uitgebreid (journaled) partitie. Op die nieuwe partitie kon ik een tweede besturingssysteem zetten. Althans, dat was het plan...

Downloaden

Het downloaden van een besturingssysteem gaat ook altijd via de Appstore. Ik probeerde El Capitan te downloaden. Maar nee, daar protesteerde Apple tegen: mijn besturingssysteem was te nieuw! Ik mocht beslist geen ouder systeem downloaden dan wat er al draaide op mijn laptop! En daar stond Sierra op. Sierra of High Sierra, die mocht ik wel downloaden. Die laatste dan maar.

Nieuwe indeling = nieuwe problemen

Vanaf High Sierra zet Apple automatisch de partitie indeling om van MacOS uitgebreid (HFS+) naar APFS. Dat betekende voor mij als startende Apple gebruiker niet zoveel. Behalve dan dat mijn installatie totaal in de soep liep toen ik het uitprobeerde! Na de installatie werkte niets meer! Gelukkig had ik een back-up en kon ik Sierra weer terug zetten, inclusief de oude HFS+ partitionering.
Na even inlezen kwam ik erachter dat deze omzetting alleen automatisch gebeurde op SSD schijven. Nu had ik ook nog een oude HDD liggen die in de laptop paste. Met veel bokkensprongen is het me gelukt om dáárop de High Sierra installatie te plaatsen. Bent u er nog? Ja, mijn man heeft me niet veel gezien dat weekend. En die installatie heb ik uiteindelijk gekloond naar mijn snelle SSD. Dat deed ik dan weer via het schijfhulpprogramma van Apple zelf. Mijn oude laptop startte het nieuwe systeem High Sierra op, maar had wel wat moeite om soepel te werken. Ach, om dingen op te testen toch prima.

Niet aardig, niet vrij

Ondertussen rees in mij de vraag: Waarom geeft Apple de gebruikers niet een nette keuze? Een keuze om een wat ouder en lichter systeem te installeren, omdat de hardware dan beter werkt? En een keuze om de harde schijf de indeling te geven die je graag wilt? Het had mij veel tijd gescheeld in ieder geval.
Het is natuurlijk zo dat Windows de gebruikers ook geen heel vrije keuzes geeft wat betreft oude systemen. Je koopt daar zelfs elke versie apart en oude systemen worden niet meer ondersteund qua beveiliging. Oude programma's installeren is over het algemeen wel mogelijk onder Windows.
En Linux dan? Dat is echt gratis en ondersteunt zoveel mogelijk systemen. Ja, ecologisch gezien is Linux zeker de beste, want je hoeft verouderde hardware niet af te schrijven om de leeftijd alleen.

Triple boot?

Ja, nu was de beer los! Of om in de termen van Apple systemen te blijven: de Kate95 was los. Het was immers mijn eigen laptop? Er moest dan maar een prettige Linux naast de andere twee systemen komen te staan. Dan had ik tenminste het gevoel van eigen keuze weer terug. Er kwam dus een derde partitie naast de eerste twee. Die gaf ik onder MacOS met het schijfhulpprogramma de partitie indeling MS-DOS (FAT).

Erik98, Plop en Etcher

Op de achtergrond had redacteur Erik98 zijn eigen MacBookPro gekocht. Er werd heel wat heen en weer gemaild. In zijn artikel in het vorige Helpmij Magazine heeft hij laten zien hoe hij Xubuntu op zijn MacBookPro wist te zetten. Een gewone Linux live usb startte niet goed op op de MacBook. Met een Linux Live USB en een CD met PlopLinux erop lukte het hem uiteindelijk wél. Ja, een PlopCD had ik niet. Hier moest het op een andere manier.
De live USB met Xubuntu heb ik uiteindelijk ook weer gemaakt onder MacOS. Daarvoor bestaat een handig en prima programma balenaEtcher. De onder MacOS gemaakte usb stick startte wél goed op. Daarna was het installeren van Xubuntu op het derde deel van de harde schijf snel gepiept. Twintig minuten duurde de installatie in totaal denk ik, inclusief alle updates. De eerder gemaakte MS-Dos partitie werd tijdens deze installatie omgezet naar Ext4.

Opstartmenu met keuzes

Tijdens het opstarten van de laptop houd ik tegenwoordig de Option toets ingedrukt. Dit geeft een keuzemenu met alle verschillende systemen die op de harde schijf staan. Zo heb ik wat te kiezen. Het werkt zoals ik dat graag zie. De installatie van Xubuntu was verreweg de snelste van de drie. Xubuntu draait echt heel goed op mijn laptopje. De keuze is lastig waar ik het liefste mee werk.

Uiterlijk

Het is heel goed mogelijk om onder Linux te werken terwijl het eruit ziet als MacOS. Daarvoor heb ik de fraaie bureaublad achtergronden van Apple ook onder Linux geïnstalleerd. MacOS heeft een bijzonder dock onderin beeld, heel typerend voor deze computers. Eroverheen bewegen met de muis maakt een icoon even wat groter. En wanneer je dan een programma opstart, springt het icoontje even op en neer. Dat is vrijwel exact hetzelfde onder Linux te krijgen, met bijvoorbeeld het programma Plank.

Daarnaast heb je ook de keuze met Linux om het heel anders te doen. Dat lukt dan weer niet met MacOS. Voor de rust heb ik alle systemen hetzelfde uiterlijk gegeven. Zie je het verschil? Je zult goed moeten kijken.

MacOS

Onder MacOS werkt de accu langer en de touchpad doet het heerlijk. Verder is er specifieke Apple software waar ik me toch eens in wil verdiepen. Ik ken twee tieners die helemaal los gaan met het programma Garageband. Daarin maken ze zelf geweldige muziek. En ook het video bewerkingsprogramma iMovie ben ik erg benieuwd naar. De standaard browser Safari heb ik al snel ingewisseld voor Firefox met synchronisatie, zodat alle bladwijzers op al mijn apparaten te vinden zijn. En typen van artikelen voor Helpmij doe ik het liefste vertrouwd in LibreOffice. In feite heb ik het beste van twee werelden onder MacOS: de hardware werkt prima en er zijn open source programma's geïnstalleerd.

Linux

En hoe bevalt Linux op de oude MacBook? De hardware werkt het soepelste onder MacOS: de touchpad en accuduur zijn wat matiger onder Linux. Maar tegelijkertijd is het installeren van software met Xubuntu snel, gratis en eenvoudig. Met Linux heb ik meer vrijheid en vermoedelijk wordt de laptop langer ondersteund dan onder MacOS. Over een paar jaar zal mijn laptop geen beveiligingsupdates meer hoeven te verwachten van Apple. Een fijne gedachte dat het veilig werken blijft met Linux.

Vrijwel in elke huiskamer staat wel een tv. Het afgelopen jaar keken we iedere dag gemiddeld 173 minuten tv. Een cijfer wat overigens al een paar jaar aan het dalen is. Het hoogtepunt lag in 2015 met 200 minuten per dag. Deze daling wordt veroorzaakt doordat we minder naar de voorgeprogrammeerde tv-zenders kijken. We willen meer zelf bepalen waar we naar kijken en maken daarom steeds meer gebruik van streaming-diensten zoals Netflix en Videoland. Vaak worden deze diensten ook op de tv bekeken.

Middelpunt

Dit apparaat is daarom niet weg te denken uit onze huiskamer. De enorme populariteit hiervan zorgt voor een snelle ontwikkeling. De tv’s worden mooier, scherper, contrastrijker, dunner en vooral groter. Een paar jaar terug werd een 40 inch als een bakbeest gezien. Nu is het normaal om een 55 inch in huis te hebben en je ziet steeds vaker een 65 inch en zelfs nog groter. Prachtig voor de kijkbeleving, maar hoe mooi je tv ook is, als je hem uitzet heb je een groot donker vlak in je kamer. 

Zwart gat

De diagonaal van een 55 inch tv bedraagt zo’n 140 cm. Met een hoogte van 68 cm en een breedte van 122 cm levert dat een oppervlak op van ruim 8.200 cm². Wanneer de tv uitstaat, is dat één groot zwart vlak en dit dan ook nog eens op een plek die vol in beeld is. Dat kijkt nu eenmaal prettig als de tv wél aanstaat. Voor de (amateur-) binnenhuisarchitect is dit vaak een design-technische nachtmerrie. Je ziet dat wel in de winkels waar de tv wordt gekocht; de discussie gaat dan tussen degene die graag zo lekker mogelijk kijkt (sport moet nu eenmaal zo groot mogelijk in beeld) en de ander die graag een mooi ingerichte huiskamer heeft waar een grote tv niet in past. Naast het kopen van een kleinere tv zijn er andere oplossingen voor dit design-probleem, welke in dit artikel aan de orde komen.

Verbergen

Je kunt de tv natuurlijk gewoon verbergen in een tv-kast met deuren. Dat gaat natuurlijk lastiger met de grotere tv-formaten. Er zijn daarom tv-meubelen waarin het apparaat wegzakt als je deze niet nodig hebt. De tv verdwijnt dan netjes in de kast en je ziet er niets meer van.

Een fraaie oplossing, maar niet iedereen wil dit op deze manier. Dit probleem is natuurlijk ook bij de tv-fabrikanten bekend en er die ontwikkelen daarom verschillende manieren om hun tv minder op te laten vallen.

Oprollen

LG is de eerste fabrikant die zijn tv oprolbaar maakt. Het apparaat verdwijnt dan keurig in de bijbehorende soundbar. De tv werkt ook wanneer deze niet helemaal is opgerold. Je kunt dan het weer of bijvoorbeeld de beurskoersen op het overgebleven stukje scherm volgen. Dat is ook nodig, want de tv, die overigens nog moet worden uitgebracht, wordt waarschijnlijk behoorlijk prijzig.

Camoufleren

Samsung heeft gekozen voor een heel andere benadering voor hetzelfde probleem. Zij maken het apparaat gewoon doorzichtig. Nou ja, doorzichtig; het gaat hier om een trucje. Je kunt namelijk met je mobiel een foto maken van de achtergrond van je tv. Deze wordt dan vervolgens zo getoond, dat het lijkt alsof je door het apparaat heen kijkt. Samsung noemt dit Ambient Mode:

 

Dat ziet er best cool uit toch? Hoe echt het effect overkomt, is deels wel afhankelijk van de achtergrond.

Nu je dat apparaat dan toch aan hebt staan, kun je er veel meer mee moet Samsung hebben gedacht. Met idee bedachten Samsung de volgende manier om de tv minder op te laten vallen.

In het voetlicht

Camouflage mag dan een goede manier zijn om iets niet op te laten vallen. Je kunt het apparaat ook juist bewust op laten vallen. Met die gedachte in het achterhoofd heeft Samsung The Frame bedacht; een tv die lijkt op een schilderij en kunst kan vertonen wanneer het apparaat in “standby” staat. Daarvoor beschikt de tv over Art Mode. Dit is een energiebesparende modus waarbij er kunst wordt vertoond vanuit de bijgeleverde Art Store. Deze kun je zien als een soort Spotify voor kunst. Er is een reeks schilderijen gratis beschikbaar, maar je kunt je abonneren op een veel groter aanbod die onbeperkt bruikbaar is.

Schilderij

Om het effect van een schilderij zo dicht mogelijk te benaderen is de tv van een lichtsensor voorzien die het beeld heel precies afstemt op het omgevingslicht. Op die manier lijkt het alsof je naar een schilderij kijkt met opvallend licht. Een ingebouwde bewegingssensor zorgt ervoor dat het apparaat uitgaat wanneer er niemand in de buurt is. Op die manier wordt er stroom bespaard, wat de gebruikskosten in de hand houdt

De tv heeft een verwisselbare lijst, die het apparaat het uiterlijk van een schilderij geeft. Tegen meerprijs zijn er meerdere lijsten verkrijgbaar. De lijsten zijn magnetisch; verwisselen is een kwestie van vier keer klikken. Bij het apparaat wordt een speciale muurbeugel meegeleverd, waarmee de tv plat tegen de muur is te monteren. Daarnaast is er voorzien in een speciale box, waarop alle aansluitingen zitten. Die wordt vervolgens met een dun doorzichtig glasvezeldraadje op de tv aangesloten. Zo wordt je kunstwerk niet ontsiert door allerlei kabels.

Fotolijstje

Naast kunst kun je ook je eigen foto’s tonen en kan het apparaat als smart tv worden gebruikt. Gewoon tv kijken kan natuurlijk ook en het beeld is dan meer dan prima. Het apparaat is wel aan de prijzige kant en voor het tonen van kunst en foto’s is het gebruikte breedbeeldformaat wat minder geschikt. Hierin moest Samsung toch een compromis vinden.

Samengevat

Tv kijken is niet meer wat het vroeger was en de apparaten worden steeds groter. In dit artikel heb je kennis kunnen maken met verschillende manieren om je tv minder prominent aanwezig te laten zijn in je huis- of slaapkamer.

 

Foto's van Samsung, LG en PCMag

Meer informatie: 

• tv kijk-statistiek: https://kijkonderzoek.nl/jaaroverzichten
• tv-afmeting: http://www.audiodesign.nl/televisies/
• tv verbergen in meubel: www.hybridmediasolutions.nl
• Bright tv, oprolbare TV: https://www.bright.nl/nieuws
• tv doorzichtig: https://www.thisiswhyimbroke.com
• Samsung Ambient Mode: https://www.samsung.com/be/tvs/qled-tv/design/
• Samsung The Frame: https://www.samsung.com/nl/tvs/theframe/overview/
• The frame GIF: https://news.samsung.com/za/art-collecting-for-the-digital-age-sedition

 

Dicteren.

Wat was dat handig vroeger; als je een secretaresse had en je alleen maar je teksten hoefde te dicteren. Zij (het was in die tijd niet vaak een man) zorgde er dan voor dat de tekst keurig werd verwerkt tot een nette brief of rapport. Tegenwoordig heeft iedereen zijn eigen secretaresse in het klein, alleen weten we dat niet altijd.

Spraakherkenning

In het magazine van maart heb je al in het artikel van mederedacteur Kate95 kunnen lezen hoe je met behulp van Google Android en Chrome je teksten kunt dicteren. Wanneer je dit artikel leest, weet je gelijk hoe handig deze functie eigenlijk is. Je vindt het artikel hier.

Gelukkig is deze plezierige en coole functie niet alleen voorbehouden aan Google. Je kunt hiervoor ook bij de andere fabrikanten terecht. Op die manier kun je ook een nadeel van het gebruik van Google ondervangen. Google luistert namelijk nogal met je mee en kan je teksten gebruiken om bijvoorbeeld advertenties te personaliseren. Het is aan jou om uit te maken in welke mate je dat vervelend vindt.

Apple dictee

Moderne Macs en iDevices van Apple zijn ook allemaal uitgerust met prima software voor spraakherkenning. Hierbij luistert in bepaalde gevallen ook Apple mee. Dit bedrijf geeft echter duidelijk aan dat ze deze teksten voor niets anders zal gebruiken dan om de spraakherkenning te verbeteren. Apple heeft een speerpunt gemaakt van het bewaken van je privacy. Je kunt hier dus enig vertrouwen in hebben. Wanneer je gebruik maakt van een Mac kun je zelfs offline dicteren inschakelen. Er wordt dan niet langer digitaal met je meegeluisterd. De dicteerfunctie vervangt de normale invoer via het toetsenbord en werkt daardoor in alle geïnstalleerde die apps die gebruik maken van het toetsenbord.

iOS

Zoals net gezegd maakt dicteren in iOS onderdeel uit van het toetsenbord. Dat is ook de reden dat je deze functie in moet schakelen bij Instellingen > Algemeen > Toetsenborden:

Iedere tekst die je met het toetsenbord invoert, kun je nu ook inspreken door op het microfoontje te klikken naast de spatiebalk. Wanneer je een beetje duidelijk praat, wordt je tekst verrassend goed herkend:

MacOS

In MacOS activeer je dicteren via het Apple-menu > Systeem voorkeuren > Toetsenbord. Hiermee kun je niet alleen dicteren inschakelen, maar tegelijkertijd ook kiezen voor Verbeterd dicteren. Het woordenboek wordt dan gedownload en je hebt niet langer een internetverbinding nodig om deze functie te gebruiken:

Leestekens

Het is een utopie om te denken dat al je ingesproken tekst ook letterlijk zo herkend wordt. Je zult daarom na het inspreken de tekst nog moeten doorlopen om deze te verbeteren. Toch kun je al veel ondervangen wanneer je weet hoe de speciale leestekens uitgesproken moeten worden. Je vindt een uitgebreide lijst hieronder. In mijn eigen ervaring gaat het niet altijd goed hiermee. Zo wordt “knipoog” bij mij niet herkend, maar “blinky” wel. Dat zal dus soms een beetje uitzoeken zijn. Daarnaast moet je er vast ook aan wennen dat de leestekens uitgesproken moeten worden wanneer je deze wilt gebruiken.
Dat gaat dan zo:

Deze zin loopt nu ten einde “punt” 

en dat wordt: Deze zin loopt nu ten einde.

Het gaat echter mis als je het woord zelf nodig hebt:

De tegenstander scoort een punt

Dit wordt vervolgens: De tegenstander scoort een.
Dit soort fouten moet je dan later even met de hand corrigeren.

De leestekens die je volgens Apple gebruiken kunt en hoe je die uitspreekt, zie je in deze lijst:

Je kunt ook zaken als een nieuwe regel of alinea, hoofdletters of bijvoorbeeld een Romeinsgetal invoeren met spraakcommando’s, zie daardoor deze lijst:

Commando’s

Wanneer je met MacOS werkt, kun je naast dicteren spraakherkenning ook gebruiken om commando’s aan je Mac te geven. Deze functie wordt ingeschakeld wanneer je Verbeterd dicteren inschakelt. Bij Toegankelijkheid > Dicteren > Dicteercommando’s kun je de commando’s beheren en eventueel zelf aanmaken. Hier kun je ook een beginwoord instellen dat herkend wordt wanneer je de dicteerfunctie op dat moment niet gebruikt dicteren bent. Net zoals je dat met Hey Siri! kan doen. Cool of niet?

Hieronder zie je een paar voorbeelden:

 

Nuance

Er zijn ook software pakketten die speciaal ontwikkeld zijn voor spraakherkenning en besturing. Dragon NaturallySpeaking is een bekend pakket wat al lang op de markt is. Het is een uitgebreid en prima functionerend softwarepakket. De maker garandeert dat er niemand met je meeluistert en dat kan een belangrijk voordeel zijn. Het pakket werkt onder meer onder Windows 10. Voor deze goede functionaliteit en het bewaken van je privacy betaal je wel een prijs die je mee zult moeten nemen in je afweging. Meer informatie over Dragon NaturallySpeaking vind je hier.

Conclusie.

Je eigen secretaresse was mogelijk ooit een droom en nu blijkt ze al in je eigen zak, op of onder je bureau te zitten. Ze typt alles netjes voor je uit, maar maakt daarbij nog wel eens foutjes welke je dan wel zélf moet herstellen. Wat ze allemaal voor je kan doen, hangt af van het apparaat dat je gebruikt. Wanneer dat een Mac is, stel je zelf eenvoudig in welke opdrachten ze moet uitvoeren. Staat je privacy voorop of heb je een Windows PC, dan kun je voor de spraakherkenning een softwarepakket als Dragon NaturallySpeaking overwegen. 

Achtergrond

Zoals de vaste lezers nu wel door zullen hebben, werk ik sinds kort op een Macbook aangestoken door onze Kate95 die als eerste zo'n ding kocht. Een oudje in beide gevallen, maar de kwaliteit van deze laptops is onovertroffen. Nou nog een mooie achtergrond. Dat is het onderwerp van deze cursus.

Standaard

Bij elk computersysteem worden achtergrondafbeeldingen geleverd. Onze Kate ging eens snuffelen bij Apple en was er erg van gecharmeerd. Voor Windows 10 is er ook allerlei moois. Toen ik er over ging nadenken kwam ik toch erbij dat ik liever één van mijn eigen foto's wilde gebruiken.
Dan moet je zo'n foto wel zelf pas maken. Dat ga ik in deze cursus behandelen met alle foefjes, trucs, toeters en bellen.

Niveau

Op zich behoort het nog steeds tot het beginnersniveau. Maar als je als jongmens bokspringen onder de knie hebt en de leraar heeft direct er achter een koprol ingepland, dan is dat niet gewoon een tweede klus. Dat is dan veel moeilijker! Dat moet je minstens een paar keer oefenen.

Oefenfoto

Als te doen gebruikelijk kan je hier een oefenfoto downloaden. Mocht je liever zelf iets uitzoeken, ga dan zoeken met het zoekwoord "wallpaper". Het internet staat er helemaal vol van.

 

Bundel

Elders in dit magazine wordt ook de nieuwe bundel van de cursussen over GIMP als download beschikbaar gesteld. Haal die maar op, zou ik zeggen. 38 cursussen, bijna 200 bladzijden. Helemaal kosteloos net als GIMP. Je moet mijn werk ook een beetje zien als een vergoeding voor al het moois wat me in de open source wereld geleverd wordt. Open source is voor mij geen gratis product en al helemaal niet goedkoop. Ik betaal alleen niet met geld, maar met een bijdrage.

Versie

Ik gebruik voor de laatste cursussen GIMP versie 2.10.8. Bij de vorige versie 2.8 ontbreken sommige mogelijkheden, zoals bijvoorbeeld Schaduwen/hoge lichten (onder Kleuren). Dat stukje moet je dan overslaan. Of je installeert de nieuwe versie tezamen met Darktable, want dat is de moeite waard. Darktable is voor de bewerking van RAW fotobestanden en moet je er gewoon bij hebben. Ditmaal is de oefenfoto gewoon een jpg. Kijk eens naar GIMP 36: Basisstappen hoe dat werkt met RAW bestanden en Darktable.

Tegen de tijd dat het Magazine uitkomt zal GIMP versie 2.10.10 beschikbaar zijn, met onder andere een sterk verbeterd vulgereedschap (het emmertje), dat zich niks meer aantrekt van gaten in een tekening.

Werkwijze

We snijden eerst de foto op maat voor het betrokken bureaublad. Dan schalen we de uitsnede en tenslotte passen we het onscherp masker toe met een klein beetje verscherping. De foto zelf bewerken we met het schaduw/hoge lichten filter om wat meer doortekening in de witte delen te krijgen. Kijk naar de GIMP cursussen 1, 2 en 3. waar een en ander  wordt uitgelegd. Nu doen we dat dan alleen in de nieuwe versie van GIMP.

Bijsnijden

Als eerste stap snijden we de afbeelding op maat voor het scherm. Bij mijn laptop is de maat 1440:900 in pixels. Die waarden tikken we in bij de gereedschapsopties. Wat je daar intik is niets meer dan alleen de verhouding.
Verder zetten we bij de hulplijnen de regel van derden aan. Dat helpt ons een vlakverdeling te kiezen met wat spanning erin. Verander "geen hulplijnen" in "Regel van derden".

Schalen

Na het bijsnijden maken we de afbeelding pas. We zetten het kettinkje gesloten en tikken dan bij de breedte de waarde 1440 in. De waarde voor de hoogte gaat automatisch mee naar 900. Zo simpel werkt dat.

Schaduwen/hoge lichten

De witte bloemen hebben heel weinig doortekening. Dat pakken we aan met dit filter, wat je vindt onder het menu-item Kleuren. Zet de schuifbalk voor de hoge lichten (Highlichts) een stevig stuk terug. Naar links. Dan zie je in de witte vlakken schaduwpartijen ontstaan. Daar gaat het om. Zet het vinkje in het vakje Voor/na aan en schuif de roodwitte lijn met je cursor heen en weer. Rechts van de lijn zie je het effect van je keuze.

Onscherp Masker

Na al deze bewerkingen geven we het eindresultaat een klein beetje verscherping mee via het Onscherp Masker. De schuifbalken staan standaard nogal hoog. Zet de Radius maar een stuk terug, want we hebben die verscherping alleen in lichte mate nodig. Ook hier het effect bekijken door het vakje Voor/na aan te vinken.

Exporteren

Exporteer tenslotte het resultaat op via Bestand > Exporteren met een naam naar keuze als jpg. Kies als jpg-factor 97 (hoge kwaliteit). Als je na het intikken van deze waarde de knop Standaardwaarden opslaan indrukt komt die hoge waarde telkens terug.

Mocht je ooit een afbeelding willen verzenden via de mail, maar blijkt het bestand te groot, kies dan een lagere waarde voor deze factor. De bestandsgrootte loopt dan mooi terug, maar kijk wel of je afbeelding nog goed blijft. Ga je blokjes zien in de overgangen, dan is de waarde te laag gekozen.

Achtergrond

De techniek van het schaduwen/hoge lichten filter is het Zonesysteem van fotograaf Ansel Adams uit de tijd van zwartwit filmmateriaal. Dat was destijds heel geavanceerd en erg veel werk in de donkere kamer. Maar de resultaten zijn nu nog de moeite waard. Lees het maar. Het is allemaal in het Nederlands en wordt helder uitgelegd.

Succes!

De e-mails die cybercriminelen sturen om naar jouw gegevens te vissen (vandaar de term phishing) zien er steeds echter uit. Een paar jaar geleden herkende je een phishing-mail nog aan de taalfouten en het knullige uiterlijk. Tegenwoordig zien ze er heel gelikt uit: heel verzorgd, compleet met logo’s en afzendergegevens.

 

Blijf op de hoogte van de laatste fraudegevallen via de Fraudehelpdesk. Klik op het logo om naar de site te gaan, voor de laatste alerts klik je hier. https://www.fraudehelpdesk.nl/nieuws/

​​

ConsuWijzer geeft praktisch advies van de overheid over jouw rechten als consument.

---

Blijf op de hoogte van de laatste malware, valse e-mails, ondeugdelijke webshops en boiler rooms. http://www.opgelicht.nl/alerts/alle-alerts/

---

Neem vooral een kijkje op de sites van Fraudehelpdesk en Opgelicht! en zie wat de laatste phishing en virus meldingen zijn.

Op de site van ConsuWijzer zie je wat je rechten zijn op computergebied.