Inhoudsopgave
-Voorwoord
-Windows XP: ondersteuning veiligheidsupdates eindigt
-Nieuwe tegel(s) in Windows 8
-Helpmij.nl Prijsvraag april
-Cursus Fotografie - Deel 6
-De belastingaangifte 2012 op Ubuntu, Xubuntu en Mint
-Mechanische toetsenborden
-Windows 7 en Service Pack 1
-Plaats goede teksten op je website
-Postvak-in
 

De redactie bestaat uit:
profpc (Eindredacteur)
CorVerm
Dillondarko
ErpCity
femke98
OctaFish

Aan deze nieuwsbrief hebben ook meegewerkt:
Chris Vermeulen

De redactie is te bereiken op nieuwsbrief@helpmij.nl. Naar dit e-mailadres géén vragen sturen die betrekking hebben op computers en dergelijke. Deze horen op het forum geplaatst te worden.

Oplage
De nieuwsbrief wordt naar 28710 unieke e-mailadressen verstuurd. Deze e-mailadressen zijn via opt-in geselecteerd.

Adverteren
Indien u een advertentie wilt laten plaatsen in deze nieuwsbrief neem dan contact op met de redactie.

nod32 bestellen

Advertentie informatie aanvragen

Aan- en afmelden
Om u aan te melden voor de nieuwsbrief kunt u naar deze pagina gaan.
Wilt u de volgende uitgaven niet meer ontvangen, dan kunt u zich hier afmelden. Is deze nieuwsbrief naar u doorgestuurd en wilt u hem zelf ontvangen? Ga dan naar deze pagina en meldt u aan. U zult dan automatisch de volgende nieuwsbrief ontvangen.

Wilt u nog eens een artikel nalezen? Wanneer u lid van de vereniging bent, kunt u hier in oude nieuwsbrieven bladeren.

DISCLAIMER
Alle handels en/of productnamen hier vermeld, zijn eigendom van de respectievelijke eigenaars. De redactie van de Helpmij Nieuwsbrief gaat uiterst zorgvuldig te werk bij de vergaring, totstandkoming en publicatie van de informatie in de nieuwsbrief. Niettemin kunnen er geen rechten worden ontleend aan de inhoud van de nieuwsbrief en sluit de redactie iedere aansprakelijkheid uit voor eventuele gevolgen, waaronder begrepen directe en indirecte schade. Het toepassen van informatie en gebruik van software is voor eigen risico. De adressen van de abonnees zullen nimmer openbaar worden gemaakt en/of verkocht aan derden. Bij misbruik van het distributiesysteem van de nieuwsbrief door onbevoegden of een mogelijke storing, van welke aard dan ook, kan de redactie niet aansprakelijk gesteld worden voor eventuele daaruit voortvloeiende schade. Het is niet toegestaan om de inhoud, of delen daarvan, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming te gebruiken.

De redactie heeft het recht om (ingezonden) bijdragen zonder opgaaf van redenen te weigeren, dan wel te wijzigen of in te korten.


Voorwoord

Auteur: profpc

Top

De winter is voorbij, eindelijk...op 20 maart mochten we de winter achter ons laten en mogen we vooruitzien op wat warmere dagen. Ik hoor je al denken, warmere dagen...geniet ik al van de prachtige lente? De meeste zullen nee zeggen! Hoewel we zeker mooie zonnige dagen hebben gehad, valt de temperatuur voor de meeste mensen tegen.

Afgelopen week zag ik nog een grap op Facebook waarin stond: Goed nieuws, de lente is in zicht! Volgende week 21 graden! Daaronder zag je dan maandag t/m zondag staan met elke dag 3 graden... Maar de lente is wel begonnen en als we om ons heen kijken zien we de bomen groener worden en gaan veel planten bloeien.

Voordat je deze nieuwsbrief gaat lezen wil ik je graag nog attent maken op onze mailadres: nieuwsbrief@helpmij.nl. Naar dit adres kun je vragen/opmerkingen/reacties over onze nieuwsbrief schrijven die we in onze artikel Postvak-in zullen plaatsen.

Veel plezier met het lezen van de nieuwsbrief!




Windows XP: ondersteuning veiligheidsupdates eindigt

Auteur: femke98

Top

Windows XP gaat ten onder

8 april 2014 is namelijk de dag waarop de ondersteuning met veiligheidsupdates voor Windows XP eindigt. Microsoft trekt er dan de stekker definitief en volledig uit.

Het is uitermate belangrijk dat je op die dag geen Windows XP meer draait. Het valt namelijk te verwachten, dat criminelen dan direct een stortvloed van opgespaarde kwaadaardige programma's zullen ontketenen. Specifiek gericht op zwakheden in Windows XP.

Het is het ideale moment voor het lanceren van zulke aanvallen: het doelwit zal immers nooit worden hersteld!

Virusscanners en andere verdedigingsprogramma's van derden, zullen hiertegen slechts een gedeeltelijke bescherming kunnen bieden. De broncode van Windows XP is namelijk gesloten, zodat andere bedrijven onvoldoende mogelijkheden hebben om zelf reparaties te maken.

Wacht deze Dag des Oordeels niet af, maar neem tijdig je maatregelen!

Wat zijn je opties?

Ruwweg hebt je drie opties:

1. Je koopt een nieuwe computer met voorgeïnstalleerde Windows 8, en brengt de XP-machine naar de milieustraat;

2. Je koopt een installatieschijf van Windows 8 en zet daarmee Windows 8 op de XP-computer (indien die oudere computer daarvoor geschikt is);

3. Je stapt over naar een gebruikersvriendelijke gratis Linux, die wel veiligheidsupdates krijgt.

De eerste twee opties zijn goed, maar duur: een nieuwe computer kost veel geld, en dat is ook het geval met een installatieschijf van Windows 8.

Je kan overwegen om je oudere pc in te leveren bij bijv. Steunpunt Almere (dat ben ik dus), als je toch toe bent aan een nieuwe computer. De milieustraat vernietigt ze, terwijl ik deze oudere computers wellicht gangbaar kan maken voor mensen die het stuken minder hebben dan menig ander. Ik maak deze computers schoon, kijk ze na en installeer er Linux op.

Illegale versies van Windows 8 zijn er weliswaar ook, maar die zijn sterk af te raden. In de eerste plaats omdat de aanbieders er ongezien kwaadaardige programma's in kunnen hebben gestopt: hoe kan je ze ooit vertrouwen? En in de tweede plaats omdat het natuurlijk sowieso onwettig is om die te gebruiken.

Daarom is optie 3 de aantrekkelijkste voor een smalle beurs.

Maar welke Linux dan?

Windows XP-machines zijn uiteraard al wat ouder. Dat beperkt de keuze enigszins, want ook de systeemeisen van de meeste soorten Linux zijn toegenomen.

Goede lichtgewicht keuzes zijn:
1. Xubuntu 12.04 (veiligheidsupdates tot april 2015/2017)
2. Linux Mint 13 met Xfce (veiligheidsupdates tot april 2015/2017)
3. Linux Mint 13 met Mate (veiligheidsupdates tot april 2017)
4. Mint 13 in combinatie met Cinnamon (veiligheidsupdate tot april 2017)
5. Bodhi Linux of Lubuntu

Xubuntu 12.04 is in dit geval een betere keuze dan de nieuwere Xubuntu 12.10, en Mint 13 is een betere keuze dan de nieuwere Mint 14, omdat het extra lang ondersteunde versies zijn.

Het iso-bestand op een schijfje branden moet overigens op een speciale manier gebeuren, maar je kan ook een opstartbare stick maken met UNetBootin. Dit is makkelijk als je een netbook hebt die geen cd/dvd brander aan boord heeft.

Onderneem nu al actie

Tot slot: wacht hier niet mee, maar ga nu al aan de slag! Door nu al maatregelen te nemen, kan je rustig wennen aan de nieuwigheden. Daarmee voorkom je productiviteitsverlies, spanningen en ergernissen.

Download hier Ubuntu als je eens wilt kijken wat het is: Aan de slag met Ubuntu 12.04 LTS en wanneer je Ubuntu hebt geïnstalleerd, dan kan je hier lezen wat je nog even moet doen wil je de installatie compleet maken: Na het installeren.

Heel veel succes en wijsheid met het maken van de juiste beslissing!




Nieuwe tegel(s) in Windows 8

Auteur: CorVerm

Top

Hoeveel tegels staan er op jouw startblad?

Na het installeren van een aantal programma’s zie je werkelijk door de bomen het bos niet meer. Er zijn programma’s die twee of drie tegels aan het startblad toevoegen. Maar het kan nog gekker. De installatie van Libre Office heeft mij verwend met negen tegels, de installatie van Nero 8 leverde zelfs met 21 tegels op. Zo levert de installatie van elk programma je nog eens minstens één tegel op, dat opgeteld bij de apps die je gebruikt doet het aantal tegels behoorlijk oplopen. Hoezo door de bomen het bos niet meer zien? Zou men bij Microsoft, in hun drang naar het werken in de Cloud, daarover nagedacht hebben? Allemaal leuk en aardig als je beschikt over een aanraakscherm misschien, maar de (wat ik altijd maar noem) gewone computergebruiker heeft er zo weinig aan.

Die gebruikers laat Microsoft in de kou staan. Laten we eerlijk zijn, men koopt een nieuwe computer, laptop en wat dies meer zij, zonder zich een beeld te hebben gevormd wat Windows 8 nu precies is. In mijn omgeving zijn de klachten over Windows 8 dan ook niet van de lucht. Men voelt zich bedrogen door Microsoft, men moet niet alleen wennen aan dit besturingssysteem maar men moet zelfs het (computer) wiel opnieuw uitvinden. De laatste opmerking zal een aantal doorgewinterde computergebruikers misschien een beetje vreemd in de oren klinken, je zult maar een leek zijn die gewoon toe is aan een nieuwe computer.

Zo, dit gezegd hebbend gaan we bespreken hoe we zelf een tegel kunnen toevoegen aan het startblad. Maar dan een tegel die echt dient voor je eigen gemak. De programma’s die geïnstalleerd worden laten naast een tegel op het startblad ook een snelkoppeling op het “ouderwetse” bureaublad achter, dus daar hoeven we ons geen zorgen over te maken. Het gaat meer om een bestand dat je rechtstreeks vanaf het startblad wilt kunnen openen. Of, zoals je straks kunt lezen, een tegel te maken om de computer af te sluiten.

De tegel maken we met OblyTile, een programma dat dit klusje heel goed voor ons klaart. Maar… je moet zelf een afbeelding maken voor de tegel en het maken van de afbeelding vraagt wel enige creativiteit. Heb je die creativiteit niet in je dan kun je ook vooraf gemaakte tegels downloaden. Op het moment van schrijven waren er 436 stuks in “voorraad”.

april 2013: obly 1..jpg

Ik heb ervoor gekozen om een Excel bestand te openen middels een tegel, met name het bestand waarin het stookverbruik wordt bijgehouden. Nee, echt creatief ben ik niet.

april 2013: enecoexcel..png

Vandaar dat ik voor een simpele oplossing heb gekozen. De twee logo’s samen-voegen in één afbeelding leek mij goed genoeg om een tegel van te “smeden”. De afbeelding dient (ongeveer) vierkant te zijn en een afmeting  te hebben van minimaal 256x256 en moet als .PNG bestand worden opgeslagen.

Hoe werkt OblyTile?

Als de afbeelding klaar is dan zetten we OblyTile aan het werk.

Klik in de map waar je downloads staan op OblyTile v0.9.exe en het programma wordt geopend, het wordt namelijk niet geïnstalleerd. Onder Tile Name voer je de naam in die je op de tegel terug wilt zien, onder Program Path blader je naar het toe te wijzen bestand en onder Tile Image blader je naar de zojuist gemaakte afbeelding. Met Tile Background Color (achtergrondkleur) hoef je niets te doen, Met Tile Tekst Color kun je wat doen. Dat laatste hangt af van de achtergrondkleur die je afbeelding heeft. Op een lichte(re) achtergrond gebruik je natuurlijk liever een donker gekleurde tekst.

april 2013: obly 3..jpg
Preview

Om de preview (afbeelding links) van de tegel te kunnen zien klik je op het vergrootglassymbool. Klik op het zonsymbooltje om de afbeelding (iets) te verscherpen.

Onder Tile Settings hoef je niets aan te vinken want dat geeft weinig tot geen meerwaarde. Tot slot klik je op Create Tile en Windows geeft een melding dat er een tegel aan het startscherm is toegevoegd.

Settings

Het “steeksleutelsymbool” geeft toegang tot de instellingen van OblyTile. Niet dat er veel in te stellen valt, maar toch. Zo kun je aangeven of het manager venster en het previewvenster gelijk met het programma moeten worden geopend of juist niet.

De manager

De gemaakte tegels kun je altijd achteraf aanpassen. Dat doe je door in de manager op het eerste symbool in het rijtje van vijf symbolen te klikken. Het aanpassen zelf doe je in het hoofdvenster.

Klik je op het tweede symbool (het pijltje) dan krijg je een lijst met snelkoppelingen voorgeschoteld, van iedere snelkoppeling kun je eveneens een tegel maken. Maak zelf een afbeelding.

Het derde symbool (Q) geeft toegang tot een quick list. In deze lijst zien we een aantal zaken die ons best wel van dienst kunnen zijn.

april 2013: eneco tegel..jpg
Tegel

 april 2013: obly settings..jpg
Instellingen

april 2013: obly manager..jpg
Manager mogelijkheden

april 2013: obly manager2..jpg

Denk aan Power Shut Down (afsluiten) en Restart (opnieuw opstarten) en andere zaken. Bij al wat er in deze lijst staat hoef je geen afbeelding te maken, die worden uit het systeem “gevist”.

Een lijst met Windows apps tover je tevoorschijn door op het vierde symbool (Windows logo) te klikken. Een tegel van deze of van één van deze apps maken? Dat kan uiteraard, maar: maak zelf een afbeelding.

april 2013: 1 nero startmenu..jpg

die nemen echt heel veel meer ruimte in beslag dan de snelkoppelingen in het startmenu.

Hoor mij nou eens zwetsen over tegels. Mijn Windows 8 is zo ingericht alsof het Windows 7 is. Maar wel met de functionaliteit die Windows 8 eventueel te bieden heeft onder handbereik. Ik weet het: jij bent ik niet en ik ben jij niet. Gelukkig maar, zo blijft er voor ieder de ruimte om te werken met Windows 8 zoals hij/zij dat het gemakkelijkst of prettigst vindt.

Kijk eens naar de afbeelding hiernaast. Eenentwintig snelkoppelingen keurig op een rij. Dat is andere koek dan hetzelfde aantal tegels op het startblad,




Helpmij.nl Prijsvraag april

Auteur: Helpmij.nl

Top

Ook in april is er weer een prachtige prijs te winnen met onze prijsvraag, doe dus (weer) mee!

april 2013: DS212j..jpg

Stuur een e-mail met het juiste antwoord op de onderstaande drie vragen vóór 30-4-2013 naar wedstrijd@helpmij.nl en maak kans op deze prachtige Synology DS212j-NAS met 2 bays! Maximum opslagcapaciteit 6 TB! (let op: de NAS wordt geleverd zonder schijven)

Bovendien ontvangt de winnaar een licentie voor Nod32 antivirus software van ESET

De vragen:

  1. Waar staat de afkorting NAS voor? 
  2. Wat is het verschil tussen een NAS en een traditionele externe harde schijf?
  3. Hoeveel historische bestandsversies kun je opslaan via Cloud Station? 


De prijswinnaar van onze maartprijsvraag:

De prijswinnaar van de maand maart is Dirk Soeteman. Hij ontvangt de prachtige Logitech G500 gaming mouse. Bovendien ontvangt de winnaar een licentie voor Nod32 antivirus software van ESET

De prijzen worden aangeboden door:

april 2013: HM..jpg

*Bestuur en wedstrijdcommissie zijn uitgesloten van deelname!

*De winnaar wordt bekend gemaakt in de mei editie van onze nieuwsbrief.




Cursus Fotografie - Deel 6

Auteur: OctaFish

Top

Het objectief

Nu we zo’n beetje alle belangrijke onderdelen van de camera wel hebben gehad, wordt het tijd om eens naar het object te kijken dat de grootste invloed heeft op de foto: het objectief. Hiermee bepalen namelijk wàt we in beeld krijgen: het eigenlijke onderwerp dus. En uiteindelijk is dat toch wat overblijft van onze activiteiten: een afdruk die we kunnen bekijken. Dus kunnen we zeggen: zonder objectief geen foto, hoe geavanceerd de camera ook is. Hoewel? Is dat wel zo?

De Camera Obscura

De fotografie is min of meer voortgekomen uit de schilderkunst, zoals ik al in een eerder hoofdstuk heb gezegd. Daarbij was de wens om zo natuurgetrouw mogelijk te kunnen schilderen een uitgangspunt. Want hoe vertaal je een 3-dimensionaal beeld zo natuurgetrouw naar een plat vlak? Dat was nog een hele uitdaging! Schilders gebruikten daarvoor de Camera Obscura. Dat was een lichtdichte doos, met daarin één klein gaatje dat naar het onderwerp was gericht. Door dat kleine gaatje viel licht op de tegenoverliggende wand, en op die manier werd een beeld geprojecteerd. Daarbij geldt één natuurwet: hoe kleiner het gaatje, hoe scherper en gedetailleerder het beeld.

april 2013: image001..jpg

Weliswaar op zijn kop geprojecteerd, maar dat maakte voor de schilder natuurlijk niet uit, want een doek kun je omdraaien. Het vereist wellicht enige fantasie om het te zien, maar die lichtdichte doos is de basis voor het  camerahuis. Denk in de plaats van een lichtgat een objectief, en i.p.v. een schildersdoek een sensor, en je bent al een heel eind. In een aantal fotomusea (Charleroi bijvoorbeeld) vind je nog wel een werkend exemplaar van een camera obscura. Kun je het zelf aan den lijve ervaren!

Pinhole fotografie

Een stapje verder, en we komen richting fotografie. En die stap is, dat we het beeld dat in de camera obscura wordt opgevangen gaan vasteggen op een houdbaar medium. Want dat was het bezwaar van een camera obscura: je had beeld, maar je moest er wel bij blijven staan. Later nog eens terugkijken was er niet bij.

Uiteindelijk werd het met de uitvinding van de film mogelijk om beelden vast te leggen, en omdat de ontwikkeling van objectieven ondertussen ook niet had stilgestaan, werden de twee samengevoegd in een uiterst succesvol huwelijk. Maar het verlangen om met een simpele camera obscura beelden vast te leggen, is eigenlijk nooit verdwenen, en heeft geleid tot wat we nu pinhole fotografie noemen. Het principe is nog steeds heel simpel: neem een dichte doos met een klein gaatje aan één kant, en een film (of sensor) aan de andere kant, en belicht! Het resultaat zal een van te voren niet te voorspellen foto zijn.

Pinhole camera’s kunnen letterlijk van alles worden gemaakt; denk aan luciferdoosjes, bierblikjes, we-rollen etc. Ik laat een paar voorbeelden zien:

Pinhole Doos

Pinhole camera van een oude doos.

Pinhole Bierblik

... En van een bierblikje

En zoek je een bestemming voor je oude digitale camera? Waarom niet ombouwen naar een pinhole camera?

Digitale Pinhole

Omdat pinhole camera’s geen objectief gebruiken, maar door een minuscuul gaatje een beeld projecteren, bespaar je behoorlijk op de kosten als je pinhole foto’s gaat maken.

Maar hoe ziet een pinhole foto er eigenlijk uit? Is het nog wel om aan te zien? Dat zal je nog behoorlijk verbazen; de echte liefhebbers hebben de techniek behoorlijk in de vingers, en maken er spectaculaire foto’s mee! Hier een paar voorbeelden:

Pinhole foto 1

New York met een matchbox camera.

En een boslandschap.

Pinhole foto 2

Kortom: pinhole fotografie kan een interessante vorm van fotografie zijn. Er is een levendige community die er veel plezier aan heeft!

Objectieven en lenzen

Voor een hoofdstuk over objectieven is het tot nu toe nog niet bijster veel over objectieven gegaan, maar dat gaat nu veranderen. Over objectieven zijn boekenkasten vol geschreven. Er is ook veel over de optiek te vertellen. Objectieven zijn namelijk niet alleen in de fotografie belangrijk, maar ook in de sterrenkunde, natuurkunde en ga zo maar door. Je kunt objectieven dan ook uiterst wetenschappelijk benaderen, maar dat is niet het uitgangspunt van deze cursus, zoals je al gemerkt zal hebben. Wat kunnen we zoal over objectieven vermelden, zonder er gelijk allerlei optische wetten doorheen te jagen?

Laten we eerst maar eens beginnen om een misverstand in het taalgebruik uit de weg ruimen: op een fotocamera zit een objectief, en geen lens. Een objectief is opgebouwd uit een aantal lensdelen. Daarbij maken we onderscheid tussen positieve lenzen (bolle lenzen) en negatieve lenzen (holle lenzen). En enkele lenzen en samengestelde lenzen. Samengestelde lenzen zijn vaak ook weer positief of negatief. Een positieve lens vergroot het beeld, een negatieve lens verkleint het beeld. Samen bepalen de lensdelen de brandpuntsafstand van het objectief. Een simpele lens is bijvoorbeeld een vergrootglas:

Vergrootglas

Een enkele lens, zoals bovenstaand vergrootglas, heeft een paar simpele optische eigenschappen, die voor een fotograaf belangrijk zijn. Zo heeft elke lens een brandpuntsafstand en een beeldhoek. En die aspecten bespreken we in de volgende paragrafen.

De Brandpuntsafstand

Om te weten wat een brandpuntsafstand is, moet je eigenlijk weten hoe een (positieve) lens werkt. Zoals gezegd: we duiken niet te diep in de optica, maar de basisprincipes moet je eigenlijk wel weten.

Lensprincipe

In bovenstaande afbeelding stellen de twee rode lijnen twee lichtstralen voor, die evenwijdig aan elkaaar en evenwijdig met de optische as (Lijn A) op de lens vallen. Eén van de optische wetten luidt:

lichtstralen die evenwijdig aan de optische as op de lens vallen, worden gebroken door het brandpunt.

Als je de twee rode lijnen volgt van links naar rechts, zie je dat hun hoek in de lens wordt gebroken, en ze onder een hoek de lens verlaten. Ze ontmoeten elkaar bij F, om vervolgens weer uit elkaar lopen. Punt F is in dit voorbeeld het brandpunt, en de letter f geeft de afstand van F aan tot aan het midden van de lens. Deze afstand f is de Brandpuntsafstand. Elke lens heeft altijd twee brandpunten, aan elke kant van de lens. Zou je het plaatje van rechts naar links lezen, dan klopt hij nog steeds, en komen we bij de tweede optische wet:

lichtstralen die door het brandpunt gaan en op de lens vallen, verlaten de lens evenwijdig aan de optische as.

En zo zijn er nog wel een paar optische wetten die je wellicht nog weet van de middelbare school. Zoals:

lichtstralen die door het centrum van de lens gaan, verlaten de lens ongebroken.

Om bij de werking van een vergrootglas te blijven: je kunt het brandpunt van een vergrootglas simpel vinden door de zon er op te laten vallen, en het vergrootglas dichter naar de grond te brengen. De cirkel die de projectie van de zon is, wordt dan alsmaar kleiner en scherper, tot je het kleinste punt hebt bereikt. Dat is de brandpuntsafstand. Ga je verder naar beneden, dan wordt de cirkel weer groter (en onscherper). Hou het vergrootglas niet te lang op de brandpuntsafstand, want de energie van de zon is dermate krachtig dat je in een korte tijd een brandje kunt maken... Het zou mij niets verbazen als de naam daar ook vandaan komt!

Objectieven bestaan meestal uit een combinatie van lenzen, omdat een enkele lens doorgaans dermate slechte foto’s oplevert, met zo’n enorme hoeveelheid beeldfouten, dat er een combinatie van lenzen nodig is om een acceptabel beeld te kunnen projecteren op de sensor. Een typisch objectief ziet er bijvoorbeeld zo uit:

Doorsnee lensbouw

Je ziet in deze tekening een combinatie van positieve (bolle) en negatieve (holle) lenzen, sommige aan elkaar gemonteerd (samengestelde lenzen). Bij elkaar vormt dit stelsel één lens met een brandpuntsafstand. Brandpuntsafstanden worden in millimeters weergegeven. Een 50 mm lens heeft dus een brandpuntsafstand van 5 cm en een 400 mm van 40 cm. Dat verklaart dat een tele-objectief veel langer is dan een standaardobjectief of een groothoekobjectief: voor een grotere brandpuntsafstand heb je nu eenmaal meer ruimte nodig.

Brandpunten hebben een rechtstreekse relatie met de afbeeldingsgrootte: hoe groter de brandpuntsafstand, hoe groter het onderwerp wordt weergegeven. (Denk maar weer aan het vergrootglas, en aan zijn naam.) Een telelens beeldt een onderwerp groter af als een groothoekobjectief, dat immers een veel kleinere brandpuntsafstand heeft.

Een (tegenwoordig niet meer zo te noemen, want zo’n beetje de standaard op elke camera) buitenbeentje is het zoomobjectief; dit heeft een flexibele brandpuntsafstand die wordt ingesteld door aan een ring te draaien. De brandpuntsafstand wordt in een zoomobjectief bepaald door de afstand tussen onderlinge groepen lenzen te veranderen, waardoor dus de brandpuntsafstand verandert.

De Beeldhoek

Het volgende begrip dat je in ieder geval moet kennen is het begrip beeldhoek. Onder beeldhoek wordt de hoek verstaan wordt waaronder je kijkt. Het vroeger veel gebruikte standaardobjectief van 50 mm heeft bijvoorbeeld een beeldhoek van 46°, wat bijna overeenkomt met de beeldhoek van het menselijk oog. Die is namelijk ± 50°. Bekijk onderstaande afbeeldingen maar eens:

Standaard lenshoek

Groothoek beeldhoek

Je ziet twee lenzen, met verschillende brandpuntsafstanden en verschillende beeldhoeken. Hoe korter de brandpuntsafstand, hoe groter de beeldhoek is die de lens projecteert. We kunnen stellen: de beeldhoek neemt af als de brandpuntsafstand toeneemt. De linker afbeelding is de beeldhoek van een standaardobjectief, rechts (groter) van een groothoek.

De beeldhoek is zoals gezegd nauw gerelateerd aan de afbeeldingsmaatstaf:  hoe groter de beeldhoek, hoe kleiner de afbeelding wordt en hoe kleiner de beeldhoek, hoe groter de afbeelding. Als je door een 50 mm objectief kijkt, zul je het onderwerp dan ook iets kleiner zien dan als je naast de camera kijkt. Bij een 55 mm objectief is de hoek nagenoeg gelijk, en is dus ook de grootte van een voorwerp door de zoeker even groot als je het zelf ziet. Er bestaan objectieven met beeldhoeken  die variëren van 220° tot ± 3°, of te wel van super groothoek, het zogenaamde fish-eye objectief, tot super tele.

Kwalificatie van objectieven

Wanneer spreken we nu van een groothoek objectief, en wanneer van een tele, en wat is een standaardobjectief?

Om met dat laatste te beginnen: vroeger kocht je een camera met een relatief lichtsterk (dat begrip komt later nog aan bod) standaardobjectief van 50 mm. Daar kocht je dan aanvullende objectieven bij, als het budget dat toeliet.

Tegenwoordig spreken we dus over een een zoomobjectief  als we het standaardobjectief bedoelen. Dat is dan meestal een objectief met een bereik van 35 – 70 mm of 28 – 80 mm. Al zijn er ook andere combinaties mogelijk. In ieder geval blijft een standaardobjectief een objectief met een bereik dat in de buurt van het menselijk oog ligt. Alles wat daar onder ligt noemen we een groothoekobjectief,dus als de brandpuntsafstand korter is als 28 mm, of een teleobjectief als de brandpuntsafstand langer is als 100 mm.

In het algemeen geldt, dat hoe verder van het standaard­objectief af, hoe extremer het effect.

Verschillende beelhoeken

In bovenstaande afbeelding zie je welke beelduitsneden bij welke brandpunts­afstanden horen van een 18 – mm objectief. Een kleinere rechthoek geeft een kleinere beeldhoek weer, en omgekeerd. We hebben het hier over een normale amateurcamera, met een doorsnee sensor grootte.

Het Groothoek (zoom)objectief

Een zeer populair lenstype is het groothoekobjectief. Dat is wel verklaarbaar, omdat je met een groothoek heel veel op de foto kunt krijgen, en dat is toch wat de meeste mensen willen: zo veel mogelijk op die foto! Toch gaat dat vaak ten koste van de beeldkwaliteit, omdat men vergeet dan er niet alleen meer van het onderwerp op de foto komt, maar ook meer van de omgeving daarvan. En daar zitten vaak ongewenste beeldpartijen bij. Maar de populariteit van groothoekobjectieven is wel verklaarbaar.

Wat zijn nu de specifieke eigenschappen van een groothoekobjectief?

Perspectief

Allereerst noem ik hier de perspectiefvorming. Een groothoekobjectief valt op door zijn ruimtescheppende werking: het lijkt alsof de gefotografeerde ruimte veel groter is. Dit effect wordt groter naarmate het brandpunt korter is. Dat komt omdat de afbeeldingsmaatstaf van de onderwerpen snel afneemt naarmate de voorwerpsafstand (de afstand van het onderwerp tot de camera) toeneemt. Eenzelfde voorwerp wordt op de foto veel kleiner weergegeven als de afstand t.o.v. de camera groter wordt. Deze eigenschap is goed te gebruiken, als je veel diepte in je foto wilt suggereren. Op de begrippen afbeeldingsmaatstaf en voorwerpsafstand kom ik later nog terug.

Vertekeningen

Hiermee verwant is de grote mate van vertekening die je met een groothoek krijgt als je de camera niet horizontaal houdt. Zodra je de camera kantelt, zul je zien dat verticale lijnen in sterke mate gaan convergeren (naar elkaar toelopen) als je de camera omhoog richt, of divergeren (van elkaar aflopen) als je naar beneden richt. Ook dit heeft weer te maken met de afbeeldingsmaatstaf van het onderwerp. Deze eigenschap is goed te gebruiken als je veel dynamiek in een foto wil suggereren.

Dieptescherpte

Een derde eigenschap is de schijnbaar zeer grote dieptescherpte, met name als de onderwerpen niet te dicht op de camera staan. Je krijgt daardoor al gauw heel veel scherp op de foto. Waarom die dieptescherpte schijnbaar is, kom ik later nog terug.

Het Tele-objectief

Tweede op de lijst van gewenste objectieven is het tele-objectief. Ook hiervoor geldt: bij voorkeur in een zoomvariant. Vroeger werd daar al een 135 mm brandpunt onder verstaan, maar tegenwoordig zijn ook de langere brandpunten betaalbaar, en dus zeer gewild. 135 mm valt tegenwoordig eerder onder het standaard arsenaal dan onder het telegebied. De term ‘tele’ schuift dus ook op naar de grotere getallen. Ook hier weer een aantal kenmerken:

Vergroten van onderwerp

Het tele-objectief heeft een sterk vergrotend effect, dat groter wordt naarmate de brandpuntsafstand langer is. Een tele-objectief wordt daarom hoofdzakelijk gebruikt om het onderwerp ‘dichterbij te halen’. Het wordt om die reden beschouwd als een objectief met een geringe dieptescherpte. In een later hoofdstuk zal ik aantonen dat die redenering mank gaat. Liever heb ik het over de specifieke kwaliteiten van de tele.

Perspectief

Ten eerste noem ik dan de vlakke perspectivische werking: doordat de voorwerpen in de foto in verhouding ongeveer even groot worden weergegeven, ondanks de afstand tot de camera, ontstaat een zeer vlak perspectief: het lijkt, alsof het onderwerp in de diepterichting ‘in elkaar gedrukt’ wordt. Met deze eigenschap kun je heel goed lijnen en vlakken benadrukken.

Vertekening

Iets soortgelijks gebeurt met de vertekening: bij het kantelen van de camera blijven lijnen heel behoorlijk parallel aan elkaar lopen. De vertekening is dus niet zo groot.

Dieptescherpte

De dieptescherpte zal in de praktijk gering zijn als je onderwerpen in je foto op grote afstand van elkaar staan. De dieptesuggestie wordt daarmee versterkt.

Het Zoomobjectief

Het meest populaire objectief is, zoals al een paar keer gezegd, het zoomobjectief. Een zoomobjectief kun je zien als een combinatie van een aantal brandpuntsafstanden, die traploos in te stellen zijn. Met een zoomobjectief is het mogelijk om elke beelduitsnede te maken, uiteraard binnen de begrenzing van het bereik. Door het gebruik van computertechnologie en nieuwe glastechnieken is het mogelijk om zoomobjectieven te maken met steeds grotere zoombereiken: op het moment van schrijven heeft het grootste zoomobjectief een bereik dat loopt van 18 mm tot 300 mm; een zoombereik van 16,7!

Uiteraard heeft een zoomobjectief ook nadelen. De belangrijkste is wel de veel kleinere lensopening, waardoor de grootste diafragma-openingen veel kleiner zijn dan van vergelijkbare vaste objectieven. Een 28-80 zoomobjectief zal vaak een grootste diafragma-opening hebben van 3.5 in de 28 mm stand, oplopend tot 5.6 in de 80 mm stand. Dat is een nadeel als je werkt met slechtere licht-omstandigheden, dat alleen opgevangen kan worden door het gebruik van een hogere ISO instelling, wat dan weer als nadeel heeft dat de ruis toeneemt.

Een veel belangrijker nadeel is de slechtere optische kwaliteit van zoomobjectieven. Omdat elk type objectief eigenlijk een aparte optimale optische bouwvorm heeft, bestaat een zoomobjectief uit een aantal compromissen, waardoor de uiteindelijke optische kwaliteit stevig achterblijft bij die van vaste optiek.

Om die kwaliteit te verbeteren zijn dan weer dure oplossingen nodig, zodat aan een optisch goede zoomlens een stevig prijskaartje hangt. En dan nòg heb je een objectief dat kwalitatief achterblijft bij een vergelijkbaar vast brandpunt, èn een geringere lichtopbrengst!

Gemakzucht

Een volgend nadeel van een zoomlens zal door weinig mensen als een nadeel worden gezien: het gemak waarmee je van uitsnede kan veranderen. Als een onderwerp niet dichtbij genoeg in beeld staat, hoef je alleen maar aan de zoomring te draaien, en het komt groter in beeld. Da’s makkelijk!
Vergelijk dat eens met mensen die alleen met vaste brandpunten werken: de enige manier voor hun om iets optimaal in beeld te krijgen is door het verplaatsen van de camera. Lopen dus.

Een fotograaf die met vaste optiek werkt is verplicht om bij elke opname goed na te denken over de opname die hij wil maken: waar zet ik de camera, wat wil ik in beeld, welk objectief heb ik daarvoor nodig, waar leg ik de scherpte. Een fotograaf met een zoomobjectief zal eerder geneigd zijn aan zijn zoomlens te draaien, dan diep na te denken over hetgeen hij/zij in beeld heeft. De kans op een niet goed doordachte en slecht uitgewerkte foto is daarom groter. Goed nadenken blijft dus de boodschap!

Kwaliteit van objectieven

Als je een beetje winkelt naar objectieven, zul je regelmatig grote prijsverschillen tegenkomen. En de vraag daarbij is dan natuurlijk: waarom is dat objectief zoveel duurder, en is hij dan ook evenredig veel beter?

Prijzen van objectieven worden door een stevig aantal componenten bepaald, en het is natuurlijk niet de bedoeling om die allemaal te behandelen. Maar een paar zijn wel interessant voor de gemiddelde gebruiker.

Lichtsterkte

In beginsel geldt de regel: hoe lichtsterker een objectief is, hoe duurder. Daarbij kun je bijna stellen dat elke verdubbeling van lichtopbrengst een verdubbeling van prijs of meer oplevert. Fotograferen bij slecht licht komt dus duidelijk met een prijskaartje.

Kwaliteit

De kwaliteit van het objectief speelt uiteraard ook een rol. Zijn de lenzen van het objectief gemaakt van plastic of een andere kunststof, of van glas? Dat maakt behoorlijk uit in de prijs. Van

Gecorrigeerd of niet?

Veel lenzen, en dus ook objectieven, komen met allerlei lensfouten, zoals sferische abberatie. Deze lensfouten kunnen soms gecorrigeerd worden door de lens anders te ontwerpen, maar deze lenzen zijn een stuk moeilijker te maken, en dat komt met een prijs. Zie je op een objectief de toevoeging APO staan, dan heb je dus een kwalitatief beter objectief, maar ook een duurder.

Welk objectief moet ik kiezen?

Vooropgesteld dat vaste brandpunten te prefereren zijn boven zoomlenzen vanwege hun hogere lichtsterkte en betere optische kwaliteiten, is de aanschaf van een goede zoomlens in het standaardgebied, dus tussen de 28 – 80 mm (fullframe range) een goede keus. Uitgaande van zo’n standaardzoom zou je dan voor uitbreidingen kunnen denken aan 80 – 200 mm of een 80 – 300 mm objectief.

Heb je al een standaardobjectief van 50 mm en wil je liever vaste brandpunten, dan ligt het iets ingewikkelder. Je zou dan bijvoorbeeld kunnen uitbreiden met een groothoek van 35 of 28 mm en een lichte tele van 105 of 135 mm. Later kun je dan uitbreiden met bijvoorbeeld een 24 mm en een 300 mm.

Wil je een zoomobjectief voor het groothoekbereik, dan kun je denken aan een korte zoom van 24 – 35 mm: je kunt hiermee een uitgebreid scala aan groothoekopnames bestrijken. Het verlies aan lichtsterkte t.o.v. vaste brandpunten is bij een korte zoom van minder belang, omdat je langere belichtingen uit de hand kunt maken dan bij lange brandpunten. Een interessant tele­­bereik is het 70 – 210 mm zoomobjectief. Voor liefhebbers van een langer tele­bereik is het 200 – 400 mm objectief eem goede keuze.

Ben je naar langere brandpunten op zoek, dan komen den zogenaamde ‘APO’-objectieven in aanmerking. Deze objectieven zijn duurder dan de vergelijkbare gewone lenzen, maar ze bieden een veel betere optische kwaliteit en zijn vaak ook iets lichtsterker dan het gewone objectief. Er komen er gelukkig steeds meer van, zodat de prijs steeds aantrekkelijker wordt!

Wil je veel portretten maken, bijvoorbeeld van de familie, dan is een minder lange brandpuntsafstand nodig dan bij natuurfotografie, waar de onderwerpen vaak verder weg liggen. Een brandpuntsafstand van 80 – 135 mm is uitstekend geschikt voor portretten.

Echte natuurfreaks hebben maar één gedachte: meer is beter. Zij hebben zelfs aan een 200 mm niet zo veel en zullen eerder aan 400 mm en langer denken.

Vooral bij de lange brandpunten is de optische kwaliteit van het objectief belangrijk, omdat je veel sneller last zult hebben van atmosferische storingen en lichtverschijnselen die allerlei lensfouten aan het licht brengen. Een goed tele-objectief is op deze fouten gecorrigeerd en is dan ook niet goedkoop.

En als niet onbelangrijk aspect: een lichtsterker objectief in hetzelfde bereik zal waarschijnlijk niet zo heel veel beter zal zijn als zijn minder lichtsterke compaan, maar wel een heel stuk duurder.

Bedenk bij alles wat je wilt aanschaffen, dat je datgene wat je wilt kopen waarschijnlijk jarenlang zult gaan gebruiken. De duurzaamheid van fotografische apparatuur ligt namelijk behoorlijk hoog, en een objectief kan jaren mee. Je zult dan ook niet zo snel genoodzaakt zijn om een eventuele aanschaf snel te vervangen. Investeren in goede objectieven geeft je dan ook jarenlang plezier!




De belastingaangifte 2012 op Ubuntu, Xubuntu en Mint

Auteur: femke98

Top

Ik zal hieronder beschrijven hoe je de belastingaangifte op Ubuntu, Xubuntu en Mint moet uitvoeren:

- Ga naar www.belastingdienst.nl

- Kies de gz (niet de package)

Nu ga je het binnengehaalde bestandje uitpakken en de inhoud in een bepaalde map plaatsen.

1. Open het Terminalvenster

2. Kopieer en plak de volgende toverspreuk in de terminal (dit is één regel): cd Downloads && tar xvzf ~/Downloads/ib2012_linux.tar.gz && mv -v ~/Downloads/ib2012 ~/ib2012

3. Druk op Enter.  

Vervolgens ga je het aangifteprogramma starten, en wel als volgt.

1. Kopieer en plak de volgende opdrachtregel in het terminalvenster (kopiëren en plakken is veel beter dan overtikken): cd ~/ib2012/bin && ./ib2012ux -Lib2012

2. Druk op Enter. ....en het programma begint.

Wacht even af; het starten kan enige tijd duren. Op oudere computers vraagt het (helaas) erg veel processorkracht. Nu krijg je een venster te zien waar je een lettertype (font) kunt kiezen. Kies lettertype "clean" en klik op OK.

Let op 1: Heb je een 64-bits-systeem? Dan wil het belastingprogramma niet starten, want het is 32-bits. Je moet dan eerst even de ia32 shared libraries installeren via het softwarecentrum (gebruik de zoekterm ia32).

Let op 2: Als je gebruik maakt van de "vooringevulde gegevens" (een handige nieuwe dienstverlening van de belastingdienst), dan kan je het binnengehaalde bestand met je vooringevulde gegevens, opslaan op de harde schijf. Je kan dat gewoon laten staan in de submap Downloads in je persoonlijke map (daar zet je webbrowser een binnengehaald bestand standaard in). Voor gebruiker Kees is dat dus /home/kees/Downloads. Als je dan het het aangifteprogramma opstart, moet je dat bestandje met je gegevens invoeren. Dit doe je door op "Open bestand' te klikken.

open bestand

Deze .deb zou ook prima moeten werken op Ubuntu 12.04 32-bits. Installeren, herstarten, klaar. Ik heb hem niet getest daar ik geen Ubuntu 32-bits tot mijn beschikking heb, alleen Mint en Xubuntu. Maar wat ik gelezen heb, moet deze .deb gewoon werken. Een handleiding hiervan kan je hier vinden.




Mechanische toetsenborden

Auteur: Dillondarko

Top

Toetsenborden zijn er in alle soorten en maten, maar de techniek erachter blijft vaak onbelicht. Bijvoorbeeld de verschillende soorten switches die je in toetsenborden kunt vinden, wat er beter is en waarom.

Over het algemeen zien we slechts twee typen toetsen in toetsenborden voorbij komen: "rubber dome switches" en "scissor switches". Ze zijn gemaakt om zo goedkoop mogelijk gefabriceerd te kunnen worden om zo meer winst te behalen. Maar er is een beter alternatief in opmars: mechanische switches.

Allereerst wat uitleg. Rubber dome switches zijn toetsen die je ook terugvindt in afstandsbedieningen. Deze toetsen komen het vaakst voor in de goedkope toetsenborden. Vergeleken met andere soorten toetsen hebben rubber domes het langst nodig om na een aanslag weer omhoog te komen. Ze gaan niet heel lang mee (1 tot 20 miljoen aanslagen), en de achteruitgang van de toetsen is goed te voelen. Ze worden dan zwaarder en komen minder makkelijk omhoog.


      

Scissor switches zie je veel terug in platte toetsenborden en laptops. Ze zijn dun en goedkoop, maar gaan wel langer mee dan de gewone rubber domes. In de basis werken de toetsen ook hetzelfde. Maar hier drukt de rubber dome de toets niet omhoog, dat doet het schaarmechanisme. Vaak voelen scissor switches wel iets zwaarder aan dan een gewone rubber dome. Je hebt daar wel minder last van, omdat tussen de hoogste en laatste stand maar weinig ruimte zit. Daardoor zijn ze ook iets sneller in gebruik.

Mechanische toetsenborden hebben voor elke toets een mechanische schakelaar. Hierdoor geeft een mechanisch toetsenbord veel meer typecomfort dan de gewone rubber dome switches. Een sterk opkomende variant is de Cherry MX, een switch geproduceerd door Cherry. Ze zijn er in een aantal smaken, ieder met een eigen karakter.

Cherry MX Blue switches zijn gebaseerd op de oervader van mechanische toetsenborden: de IBM Model M. Ze geven een duidelijk voelbare feedback en een hoorbare klik. Verder ligt het resetpunt vrij hoog. Het resetpunt is het punt waar je langs moet voordat je de toets opnieuw kunt indrukken. Bij de MX Blue moet je dus je vingers bijna helemaal optillen.

Vooral het typen van teksten is erg fijn met MX Blue switches. Juist omdat het duidelijk is of je een toets wel of niet ingedrukt hebt, maak je minder snel fouten. Voor de snellere games zoals shooters zijn ze minder geschikt. Wel een nadeeltje als je MX Blue's gebruikt: ze maken echt heel veel geluid.

     

Cherry MX Black switches zijn heel anders. Ze hebben geen voelbare of hoorbare klik, en voelen een stuk zwaarder aan. De kracht die je uitoefent op de toetsen is linear, dus geen variabele weerstand. Probeer dat maar eens bij een rubber dome switch: nadat je een dood punt hebt overwonnen gaat het laatste stukje heel makkelijk. De MX Black voelt echt aan alsof je een veer indrukt.

MX Black switches worden vaak gebruikt in toetsenborden voor gamers. Ze zijn erg goed voor acties waarbij je toetsen snel volledig indrukt en weer loslaat.

Cherry MX Red switches verschillen niet veel van MX Blacks. Ze typen een stuk lichter maar het gevoel van de aanslag is verder hetzelfde. Of je de lichtere of zwaardere aanslag verkiest is een kwestie van persoonlijke voorkeur. Net als MX Blacks vind je de MX Red veel terug in toetsenborden voor gamers.

     

Cherry MX Brown switches zijn een soort middenweg. Ze combineren een lichte voelbare klik zonder geluid met een lichte aanslag. Ook ligt het resetpunt redelijk in het midden, waardoor je je vinger amper op hoeft te tillen. De MX Brown is eigenlijk ideaal voor mensen die hun toetsenbord voor allerlei toepassingen gebruiken. Als je niet helemaal zeker weet welke switch je moet kiezen, is een MX Brown een veilige keuze.

Cherry MX Clear switches zijn eigenlijk bijna niet te vinden. Ze zijn zwaarder dan de meeste andere switches en hebben een nog duidelijker voelbare feedback. Doordat de toetsaanslag vrij zwaar is, kunnen ze nogal vermoeiend zijn bij langdurig gebruik. Ze zijn wel een prima middenweg voor mensen die MX Brown te licht vinden en MX Blue te veel geluid vinden maken.

     


Cherry MX Green switches zijn nog maar een jaartje op de markt. Net als de Clear worden ze niet veel gebruikt. MX Greens worden vaak een zwaardere MX Blue genoemd, of een combinatie van Blue en Clear.

Genoeg over de switches, nu de toetsenborden zelf. Het valt op dat mechanische toetsenborden niet heel makkelijk te krijgen zijn. Zoek je een specifiek model zul je al snel moeten importeren, waarbij je wel op moet letten welke lay-out je krijgt. Zo heb je vast wel eens gehoord van AZERTY en QWERTY, maar van die laatste kennen we een Europese (korte linker shift en een grote enter) en een US layout (lange linker shift en een kleine enter)

Enkele high-end toetsenborden zijn de Filco Majestouch 1/2, Leopold FC200R en de Das Keyboard Model S. Deze toetsenborden zijn van hoge kwaliteit maar hebben ook een hoog prijskaartje. Ze gebruiken voornamelijk switches met feedback. Het zijn echt toetsenborden zonder extra's, zoals mediaknoppen. Je mag voor een high-end mechanisch toetsenbord rekenen op 150 tot 200 euro.

Mechanische toetsenborden voor gamers zijn er natuurlijk ook. Deze toetsenborden hebben vaak wat meer ledjes en extra knoppen. Sommigen zijn van goede kwaliteit, anderen minder. De switches zijn meestal de lineaire varianten. Enkele mechanische toetsenborden voor gamers zijn de Qpad MK-80, Razer Black Widow en de CM Storm Quickfire Rapid. De prijs variëert tussen de 100 en 150 euro.

Wil je liever minder dan 100 euro uitgeven aan een mechanisch toetsenbord, dan zul je al snel een toetsenbord moeten importeren. De meest bekende merken zijn KBT, Key Cool en HPE.

Hoe dan ook, als je altijd een rubber dome toetsenbord hebt gebruikt en nu besluit een (goede) mechanische variant aan te schaffen, dan zul je er geen spijt van krijgen.




Windows 7 en Service Pack 1

Auteur: CorVerm

Top

april 2013: w7 sp1..jpg

Vanaf 9 april stopt Microsoft de ondersteuning van Windows 7 zonder Service Pack 1 (SP 1). Zoals je weet is een Service Pack een bundeling van updates die in de loop der tijd door Microsoft zijn uitgebracht. Inmiddels is SP 1 alweer twee jaar geleden gelanceerd, dus heeft iedereen tijd genoeg gehad om het te installeren.

Tot op heden was het downloaden en installeren van SP 1 geheel vrijblijvend, maar die tijd is voorbij. Heb je, om wat voor reden dan ook, ooit geweigerd om vrijwillig SP 1 te downloaden en installeren? Microsoft is bezig om SP 1 een ieder, ook al wil hij/zij dat niet, toe te bedelen. Een terechte actie van Microsoft. Voor Windows 7 zonder SP 1 worden er na 9 april dus geen beveiligingsupdates meer beschikbaar gesteld, en daar zit je als het goed is niet op te wachten.

Als Microsoft je computer “binnensluipt” om SP 1 te installeren kan dat tot een rare situatie leiden. Jij bent er niet op voorbereid, de computer start langzaam op en/of draait slecht, het is het gevolg van het installeren van SP 1. Ik weet van iemand die onmiddellijk naar systeemherstel greep omdat hij dacht dat er iets mis was met het systeem. Een tevergeefse actie. Het vertraagd alleen maar de update naar Windows 7 SP 1, voorkomen doe je het toch niet. Dat is maar goed ook.

april 2013: sp1..jpg

Wil je weten of SP 1 bij jou is geïnstalleerd? Klik op Start en rechtsklik op Computer.

Klik Eigenschappen aan in het uitklapmenu en de informatie over het besturingssysteem wordt getoond. Mocht onverhoopt blijken dat je nog niet over SP 1 beschikt ga dan naar Configuratiescherm > Systeem en beveiliging > Windows Update > Naar updates zoeken.

Voorkomen is beter dan ziek worden. Loopt jouw systeem schade op doordat SP 1 niet geïnstalleerd is dan ben je verder van huis.

april 2013: sp2..jpg




Plaats goede teksten op je website

Auteur: Chris Vermeulen

Top

Gebruik deze handige tips om de teksten op je website te verbeteren en je zult je verbazen over de resultaten...

Wist je dat een goede, doordachte tekst vaak honderden procenten meer resultaat oplevert dan een standaardtekst? De teksten die op je website staan zijn dan ook erg belangrijk.

Veel belangrijker dan de meeste mensen denken. Soms kan zelfs alleen al een sterke headline (kopregel) boven je pagina vele malen verschil maken. Het design van je website is ook wel belangrijk, maar het zijn uiteindelijk de teksten die je bezoekers overtuigen tot actie over te gaan.

Zullen we deze week eens wat tijd besteden aan het verbeteren van een aantal teksten op je website? Gegarandeerd dat je website daardoor meer rendement zal opleveren!

We bespreken eerst een aantal aspecten waar je op kunt letten en daarna gaan we aan de slag met een aantal concrete stappen die je deze week kunt gaan zetten.

Doelgroep

Het begint bij nadenken over je doelgroep. Je kunt niet alles voor iedereen zijn, dus spreek duidelijk je doelgroep aan. Praat daarbij zoveel mogelijk over de leefwereld van de bezoeker en niet zozeer over jezelf.

Praat niet over je product, maar over wat het product kan doen voor de bezoeker. Hoe het leven van de bezoeker makkelijker, leuker, aangenamer wordt door jouw product te gebruiken. Je kunt dat heel gemakkelijk doen door de producteigenschappen te vertalen naar voordelen voor de lezer.

Op internet is geloofwaardigheid ook een belangrijk issue. Iedereen kan wel een site beginnen en een heel verhaal ophangen. Probeer dan ook je geloofwaardigheid te onderbouwen met feiten die te verifiëren zijn. Een andere manier is door onafhankelijke derden, zoals je klanten, iets goeds over jou te laten zeggen, bijvoorbeeld in een testimonial.

Tekstopbouw

Het beste kun je je tekst zo in elkaar zetten dat hij snel doorzoekbaar ('scannable') wordt. Dus zo dat mensen in een oogopslag de belangrijkste punten eruit kunnen filteren. Dat doe je bijvoorbeeld door een goede headline en subheadlines te maken, korte alinea's te gebruiken en sleutelwoorden vet te maken.

Tot slot doe je er goed aan om je lezer aan het einde van je tekst te begeleiden naar de volgende stap. Bijvoorbeeld vragen om te bestellen, in te schrijven, iets te downloaden of te reageren.

Aan de slag: 4 stappen om vandaag nog je website-teksten een heel stuk te verbeteren

Stap 1: Bepaal welke 3 pagina's op je site het belangrijkst zijn

In elk geval is je homepage 1 van die 3, maar misschien heb je ook andere pagina's die heel belangrijk zijn. Kijk er eens naar en schrijf ze even op.

Stap 2: Beoordeel de teksten op die 3 pagina's aan de hand van de volgende punten:

  • Spreekt deze tekst mijn doelgroep aan, of probeer ik alles voor iedereen te zijn?
  • Praat ik hier over mij/mijn bedrijf of over de leefwereld van mijn klant?
  • Praat ik over de eigenschappen van het product of over de voordelen van het product?
  • Zijn het grote blokken tekst of kleine, hapklare brokken (korte alinea's)?
  • Is de tekst makkelijk te scannen of ziet de hele tekst er hetzelfde uit?
  • Ben je geloofwaardig? Komt het betrouwbaar over?
  • Begeleid je de lezer naar de volgende stap, of laat je ze zweven?

Stap 3: Laat eens iemand anders die 3 pagina's beoordelen aan de hand van bovenstaande punten.
.
Stap 4: Onderneem actie en verbeter de punten waarop je website-tekst het slechtste scoort.

Succes!

april 2013: alpha..jpg AlphamegaHosting.com, is een betrouwbare en kwalitatief hoogstaande hostingprovider die levert in Nederland en België. Zij staan bekend om hun proactieve hulp en begeleiding. Klik hier om kennis te maken met AlphamegaHosting.com.



Postvak-in

Auteur: Redactie

Top

Deze maand zijn er geen vragen voor het Postvak-in binnengekomen.