Voorwoord

Auteur: profpc

Alsjeblieft, een nieuwe editie van de Helpmij.nl nieuwsbrief ligt weer op je elektronische deurmat. Dit keer met een bijzonder artikel van Octafish. Octafish kennen we natuurlijk van zijn geweldige cursussen Access. Maar dit keer heeft hij een artikel gemaakt met goede tips waarmee je meer kans maakt om de vakantiefotowedstrijd van Helpmij.nl te winnen!

In deze nieuwsbrief vind je ook het verslag van de Helpmijdag die op 2 juni plaatsvond. Zoals elk jaar schrijft Eagle Creek wat er allemaal te doen was op de Helpmijdag. Natuurlijk kun je met de vakantiefotowedstrijd mooie prijzen winnen, maar vergeet niet de maandelijkse prijsvraag die ook in deze nieuwsbrief staat. De winnaar van vorige maand staat in het prijsvraagartikel vermeldt.

Veel plezier met het lezen van de nieuwsbrief!

In Memoriam: Paul RT

Auteur: Bestuur Helpmij.nl

Totaal onverwacht ontvingen wij het bericht dat Paul RT is overleden.
Paul RT was, als moderator, een enthousiast lid van de Helpmij.nl crew.
Een prille veertiger, zomaar plotseling van ons heengegaan.
Een grote schok!

Helpmij.nl zal hem missen, wij allen zullen hem ontzettend missen.

Wij wensen zijn vrouw Lies, zijn familie, en vrienden erg veel sterkte en kracht bij het verwerken van dit grote verlies.

Hoe win ik de fotowedstrijd?

Auteur: OctaFish

Deze vraag houdt natuurlijk elke vakantiefotograaf bezig. Vakantie vieren is leuk, maar de kers op de slagroomtaart is toch het winnen van de hoofdprijs in de Helpmij.nl Fototwedstrijd! Maar hoe pak je dat nu aan? In dit artikel vind je alle ingrediënten waarmee je een prijswinnende foto kunt maken!

Om de hoofdprijs binnen te halen, moet je foto uiteraard voldoen aan de door de jury gestelde eisen. Hoe beter je foto voldoet aan de wedstrijdvoorwaarden, hoe groter de kans op een prijs. We lopen die voorwaarden dus eerst maar eens uitgebreid langs.

Om te beginnen, en tevens de belangrijkste criteria, worden de foto's langs drie meetlatten gelet:

• Originaliteit
• Echtheid (geen Photoshop)
• Compositie.

Daarnaast zijn er extra punten te verdienen als je foto's inhoudelijk nog voldoen aan de volgende twee voorwaarden:

• Het thema Samen op weg
• De foto een relatie heeft met Helpmij.nl

Originaliteit

Een hele gemakkelijke regel om te verzinnen voor de jury: de foto let op originaliteit, maar wat is dat eigenlijk? Zoek je het woord op in de encyclopedie, dan kom je termen tegen als: eigenaardigheid, oorspronkelijkheid, vreemdsoortigheid. En dat geeft al een beetje weer wat we zoeken.

Op basis van de intrinsieke kwaliteit van fotografie is elke foto in beginsel origineel: alleen jij hebt op dat moment op die plek met die instellingen (zoombereik, scherpte instelling etc), die ene foto gemaakt: je foto is derhalve per definitie uniek. En daarmee dus eigenlijk ook origineel: er bestaat er maar één van op de hele wereld. Al zou je daar nog tegen in kunnen werpen dat een foto van een stilleven die in een studio wordt gemaakt dat niet is: het proces, en dus de foto, is in dat geval reproduceerbaar met identieke resultaten tot gevolg. Maar we hebben het hier over vakantiefoto's, en die worden doorgaans gemaakt van onderwerpen die in beweging zijn. Dat is bij een landschap misschien een wolkenpartij, en bij een foto op een station een mensen menigte. Oftewel: als het onderwerp vóór de camera zich continue verandert, dan levert dat in beginsel een originele, niet-reproduceerbare foto op. Maar voldoet die foto dan ook aan de omschrijving die we aan het begrip originaliteit kunnen geven? Is de foto oorspronkelijk, of vreemdsoortig? Daar valt op dat moment nog niets over te zeggen. Neem bijvoorbeeld een foto van een gevuld cocktailglas op een tafel op een mooie locatie aan een strand op een ondergaande zon.

Nog afgezien van de vraag of dit een goede foto is, zullen weinig mensen deze foto origineel noemen. Maak je een foto van dezelfde cocktails bovenop de Mount Everest, dan heb je ineens heel andere beleving van die foto. Ineens ga je vragen stellen als: wie brengt mij op die hoogte van die heerlijke cocktails? En is het wel verstandig om op die hoogte cocktails te nuttigen? Etc. Je kunt dus wel stellen dat hetzelfde object een geheel andere lading krijgt als je het op een andere plek plaatst.

Kortom: als we over originaliteit spreken, dan praten we inderdaad over aspecten als eigenaardigheid, oorspronkelijkheid en vreemdsoortigheid.

Een foto met een hoge originaliteit roept vragen op bij de toeschouwer. Die vragen worden je als kijker dus opgedrongen door de fotograaf, want die heeft besloten om op dat moment op die plek van dat voorwerp die foto te maken. Hoe meer vragen de kijker stelt, hoe interessanter en origineler de foto.

Hoe kun je die elementen nu in een foto verwerken?

Om te beginnen, en in beginsel het eenvoudigst toe te passen: door te kijken. Zoek voorwerpen op die op vreemde plaatsen staan en bekijk welke invloed die objecten op en in hun omgeving hebben. Een lege doos langs de kant van de weg zal zelden grote reacties van de omstanders krijgen. En ook op een foto zal de reactie van de kijker redelijk lauw zijn. Is die doos gevuld met geld, dan reageert het publiek heel anders! En hetzelfde geld voor foto's die je van zo'n situatie maakt. De eerste tip is dus het simpelste, maar eigenlijk ook de belangrijkste: Gebruik je ogen! Vooral op vakanties is dat veel makkelijker dan in de thuissituatie, omdat je toch al veel meer open staat voor nieuwe ervaringen. Gebruik die verruimde blik!

Naast het onderwerp, wat je in eerste instantie moet zien, maar waar je verder weinig invloed op uit kunt oefenen, komt de vraag: hoe breng je het onderwerp in beeld? Om weer even naar die doos met geld te kijken: fotografeer je de graaiende handen in de doos, of maak je een totaalbeeld van de mensen, of juist een foto van de gezichten met de hebberige blik in de ogen? Of kies je voor de doos met de mensen op de voorgrond, en de man op de fiets die aan komt rijden omdat hij zijn doos met geld is verloren? En als je voor die laatste situatie kiest: stel je dan scherp op de fietser, met de geldzoekers op de voorgrond onscherp, of juist andersom: scherp op het geld en de fietser onscherp?

Bij elke foto die je maakt moet je keuzes maken. Die keuzes betreffen dan o.a.

• Standpunt
• Zoomfactor / Perspectief
• Diafragma / Dieptescherpte
• Bewegingsonscherpte / Sluitertijd

Laten we wat van die punten eens doornemen!

Het Standpunt

Het standpunt dat je inneemt bepaalt hoe jij wilt dat de kijker naar het onderwerp kijkt. Jij bent als fotograaf als het ware de ogen van de toeschouwer, die er immers niet bij is en voor het beeld afhankelijk is van de fotograaf. Fotografeer je iets van bovenaf, van voren, of van onderen? Het effect kan een foto dramatisch beïnvloeden! Neem alleen al de manier waarop je naar iets simpels als een stadsplein kunt kijken.

Dat kun je doen door bijvoorbeeld vanaf een kerktoren naar beneden te fotograferen...

... of juist door op het plein te staan, en vanaf het straatniveau een foto te maken.

We noemen deze vormen van perspectief respectievelijk het Vogelperspectief en het Kikvorsperspectief. Je kunt dus, puur door een ander standpunt op te zoeken, van hetzelfde onderwerp een totaal andere foto maken, met een heel andere betekenis.

In relatie tot de fotowedstrijd kunnen we dus zeggen: een originele foto kan ook bepaald zijn doordat de fotograaf voor zijn foto een origineel camerastandpunt heeft gebruikt. Door een bepaald standpunt in te nemen, levert de fotograaf niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk een standpunt in! En middels dit standpunt zijn er in de betreffende foto weer nieuwe, originele inzichten in het onderwerp aangedragen waardoor je als kijker bijvoorbeeld op het verkeerde been wordt gezet, of juist met de neus op de feiten wordt gedrukt.

De Zoomfactor / Perspectief

Elke camera heeft tegenwoordig standaard een zoomlens, en dat is reuze handig, want je hoeft niet meer naar je onderwerp toe te lopen als je het groter in beeld wil brengen. Maar is dat wel zo? En welk type zoom moet je nu eigenlijk gebruiken? Digitaal of Optisch?

Laten we eerst eens kijken naar wat Zoomen nu eigenlijk is, en doet in een foto. De volgende serie foto's is ontleend aan Vincent Bockaert, en het volledige artikel vind je hier.

Er zijn dus meer pixels gebruikt voor dezelfde afbeelding. Maar er is nog een manier om de foto te maken: verplaats de camera dichter naar de objecten toe. Het resultaat daarvan zie je in foto 4 rechts, waar de lensinstelling van foto 1 is gebruikt, maar de camera naar voren is verplaatst.

Wat is nu eigenlijk het verschil tussen de foto's 3 en 4? In zowel foto 3 als in foto 4 is het voorste vaasje even groot in beeld gebracht. Het achterste vaasje echter is in foto 3 een stuk groter als in foto 4. En dat komt omdat de verhouding tussen Object 1, Object 2 en de camera in de twee foto's anders is. In foto 4 is het perspectief totaal anders dan in foto 3. Hoe komt dat nu?

Stel dat de vaasjes 50 cm van elkaar af staan, en het voorste vaasje bij foto 1 en foto 3, die vanaf dezelfde camerapositie zijn gemaakt, op 2 meter van de camera. Dan staat bij deze fotos het achterste vaasje dus 2+0,5=2,5 meter van de camera af. De onderlinge grootte verhouding t.o.v. de camera kun je dan beschouwen als de verhouding 2,5:2. De grootte van het achterste vaasje is dus ongeveer 80% van die van het voorste vaasje. Verplaats je de camera echter naar voren, in plaats dus van in te zoomen, dan verandert de afstand van beide objecten t.o.v. de camera. Als we stellen dat het voorste vaasje nu 70 cm van de camera af staat, dan staat het achterste vaasje nu 70+50=120 cm van de camera af. De verhouding is nu dus: 0,70:1,20. Het achterste vaasje is nu dus ongeveer 58% zo groot als het voorste vaasje.

De conclusie moet dus zijn, dat de afstand van camera t.o.v. voorwerp(en) invloed heeft op het perspectief van de foto. Door dichter naar het onderwerp te gaan, wordt het onderwerp groter in beeld gebracht, en tegelijkertijd worden objecten op de achtergrond kleiner weergegeven t.o.v. dat onderwerp. Het effect van zoomen daarentegen heeft geen enkele invloed op de onderlinge relaties in het onderwerp: het enige dat je daarmee bereikt, is dat je delen van het beeld wegsnijdt, en alles wat in beeld is verder vergroot of verkleint.

Om het samen te vatten: door de camera fysiek te verplaatsen, verander je het perspectief in het beeld, door in- of uit te zoomen verander je alleen de inhoud in het beeld.

Dan hebben we het nog niet gehad over de specifieke zoom mogelijkheden die bijna elke camera tegenwoordig wel biedt: Optisch zoomen, of Digitaal zoomen?

Hoe gebruik je de zoomfactor nu om een originele foto te maken? Zoomen doe je dus niet alleen om een voorwerp dichter bij te halen, of juist verder weg te plaatsen: zoomen doe je omdat je een bepaalde uitsnede wilt in het beeld. Bijvoorbeeld om een aantal lelijke objecten (auto's, lantaarnpalen etc) net buiten beeld te houden. Bedenk hierbij dat je een veel groter effect hebt op het beeld door het perspectief in de foto te veranderen. En dat doe je door de camera (en doorgaans ook jezelf) te verplaatsen. Door het perspectief in de foto te veranderen, verander je de betekenis van de objecten die in beeld staan; de onderlinge verhoudingen tussen objecten (voorwerpen, mensen, gebouwen etc) veranderen de manier waarop kijkers die voorwerpen ervaren.

Het diafragma en de Dieptescherpte

Elk objectief gebruikt een diafragma om de hoeveelheid licht die op de sensor valt te vergroten of te verkleinen. Bij camera's met een Scherptediepteknop kun je dat makkelijk zelf constateren, door die knop in te drukken: als je vervolgens in de lens kijkt, zie je de lamellen dicht of open gaan. Jammer genoeg heeft het vergroten of verkleinen van de lichtopening in het objectief een stevige bijwerking: hoe kleiner de opening in het objectief is, hoe meer van het onderwerp scherp wordt weergegeven, en bij een grotere opening wordt er dus minder van het onderwerp scherp vastgelegd. We noemen dit verschijnsel Dieptescherpte of (in de volksmond) Scherptediepte. Je kunt je voorstellen dat je de impact van een foto behoorlijk kunt beïnvloeden met het veranderen van het scherpe gebied in de foto! Kijk maar eens naar deze voorbeelden:

En

Het bovenste voorbeeld is gemaakt met een relatief grote diafragma opening (F5). De achtergrond is zo goed als onherkenbaar, en alle nadruk ligt op de bloemen. De onderste afbeelding is gemaakt met een relatief kleine diafragma opening (F32). Nu is er veel meer herkenbaar van de achtergrond, en daardoor wordt de aandacht dus veel meer van de bloemen afgeleid.

Hoe moet je het principe van de dieptescherpte nu zien? Daarvoor moet je onderstaande afbeelding eens goed bekijken.

In deze afbeelding zie je dat de scherpte altijd wordt bepaald op basis van twee afstanden die afhankelijk zijn het van het instelpunt. Het scherptepunt is daarbij het voorwerp waarop je scherp stelt, en het scherptebereik blijkt dan een gebied te zijn dat gedeeltelijk vóór het onderwerp ligt, en een deel dat er achter ligt. Door amateurfotografen wordt deze afstand vaak in delen van 3 verdeeld. Daarbij ligt 1/3 van het gebied vóór het instelpunt, en 2/3 van het gebied er achter. Dit is niet geheel juist, maar als vuistregel kom je er een heel eind mee. In ieder geval is het wel zo, dat het scherpe gebied àchter het voorwerp altijd groter is dan het scherpe gebied dat er voor ligt.

Creatief gebruik van scherpte in de foto kan de originaliteit ervan behoorlijk vergroten. Het is dus zaak om bij het fotograferen goed stil te staan bij wat je nu precies in je foto scherp wilt hebben, en wat niet.

Bewegingsonscherpte en Sluitertijd

Er zijn drie aspecten die bepalen hoeveel licht er op de beeldsensor valt en elk aspect heeft zijn eigen karakteristieken. Het belangrijkste hebben we al gehad: het diafragma. Met deze ring vergroot of verklein je de lensopening, en daarmee bepaal je dus hoeveel licht er op de sensor kan vallen. Een tweede aspect is de tijdsduur. Daarmee wordt bedoeld: de tijd dat de sluiter open staat. Hoe langer je belicht, hoe meer licht er op de sensor valt. Er is een verband tussen het diafragma dat je instelt op de camera, en de tijd die je langer of korter moet belichten. Gelukkig kunnen de meeste camera’s dat tegenwoordig prima uitrekenen, dus met de feitelijke formuleringen zal ik je in dit artikel niet lastig vallen. Zolang je de onderliggende logica maar begrijpt en onthoudt. En die luidt: als je de lensopening kleiner maakt (door een groter diafragmagetal te kiezen) moet de belichtingstijd worden verlengd. En omgekeerd geldt natuurlijk ook: als je de lensopening groter maakt (door een kleinere diafragmawaarde in te stellen) zal je de belichtingstijd moeten verkorten. In het eerste geval wordt het oppervlak waarop het licht valt kleiner, en moet je langer belichten; in het andere geval wordt het oppervlak groter, en kun je met korter belichten toe. Wanneer ga je nu iets merken van die belichtingstijd? Als we er vanuit gaan dat je scherpe opnames wilt maken, dan moeten we in eerste instantie kijken naar het objectief dat je gebruikt. Of preciezer gezegd: naar de brandpuntafstand die je globaal hebt ingesteld. Het maakt namelijk behoorlijk uit of je een 24-400 mm objectief in de 24 mm stand gebruikt, of in de 400 mm stand. Bij een groothoek stand kun je nog vrij behoorlijk uit de hand fotograferen met een sluitertijd van 1/50 seconde, terwijl die sluitertijd in de 400 mm stand vrijwel zeker een bewogen foto oplevert.

Een vuistregel is: gebruik een sluitertijd die niet langer is dan 1 / brandpuntafstand. In de 24 mm positie zou dat dus een sluitertijd van ± 1/30 sec, en de 400 mm zou ik niet gebruiken bij sluitertijden langer dan 1/500 sec.

Een scherpe foto kijkt uiteraard wel zo plezierig, maar is van zichzelf geen kwaliteit waarmee je een hoge originaliteitsfactor scoort. Om dat te bereiken zul je moeten gaan spelen met de sluitertijd. Oftwel: je zult bewegingsonscherpte in de foto moeten brengen. Er zijn twee vormen van bewegingsonscherpte, waarvan de tweede vaak ongewild optreedt.

De eerste vorm van onscherpte wordt veroorzaakt doordat het  onderwerp beweegt. Denk hierbij aan bewegende voertuigen en aan watervallen. Deze vorm van onscherpte geeft vaak dynamiek aan een foto; als kijker ervaaar je de beweging van de trein, de auto of het water.
Bewegingsonscherpte in het onderwerp werkt ook uitermate suggestief; doordat het onderwerp beweegt, is het minder herkenbaar dan als het scherp wordt afgebeeld. Het is vaak de kunst om het onderwerp dan toch voor de kijker herkenbaar te houden, zonder de dynamiek van de foto te verliezen.

Beweging van het onderwerp goed vastleggen, is één van de moeilijkste aspecten in de fotografie, omdat je met allerlei verschillende factoren rekening moet houden. Om er een paar te noemen:

1. Snelheid van het onderwerp
2. Afstand van onderwerp tot fotograaf
3. Hoek waaronder voorwerp beweegt t.o.v. camera
4. Afbeeldingsmaatstaf van het onderwerp

De beste leerschool in deze is dan ook: veel oefenen!

De tweede variant is bewegingsonscherpte doordat de camera tijdens het fotograferen beweegt. Bijvoorbeeld door met de zoomlens in de 400 mm stand een foto te maken met een belichtingstijd van 1/20 seconde. De kans dat je de camera in die situatie stil genoeg houdt om een scherpe foto te maken, is vrijwel nihil, tenzij je een statief gebruikt.

De onscherpte die je aldus in je foto terugziet, is dus zeer waarschijnlijk niet wat je voor ogen had toen je afdrukte, en valt daarmee onder de noemer ongewenste onscherpte. Je kunt uiteraard geluk hebben en eindigen met een prima foto, maar erg beheersbaar is deze onscherpte niet. Toch kun je deze vorm van bewegingsonscherpte creatief gebruiken. Bijvoorbeeld door de camera te bewegen met een hele lange sluitertijd. Zoals gezegd: het resultaat is vaak onvoorspelbaar. Het loont dan ook om meerdere foto’s achter elkaar te maken, zodat je iets te selecteren hebt.

Je kunt, als je bovenstaande vormen combineert, nog een derde variant onderkennen: bewegingsonscherpte doordat het onderwerp beweegt en je de camera op een lange sluitertijd hebt gezet. Denk hierbij aan foto’s waarbij je een bewegend voorwerp met de camera volgt: het onderwerp blijft daarbij redelijk scherp (want ongeveer op dezelfde plek in het beeld) en de achtergrond vervaagt. Deze vorm van fotografie kom je vaak tegen bij snelheidssporten zoals motorraces.

Een aardig voorbeeldje zie je hieronder.

Als laatste variant nog een vorm van bewegingsonscherpte waarbij noch de camera, noch het onderwerp hoeft te bewegen: in- of uitzoomen tijdens het maken van de foto. Hierbij gebruik je een lange sluitertijd, en zoom je in of zoom je uit tijdens de belichting. Je krijgt dan een heel specifiek effect, zoals uit bijgaande foto blijkt.

Samenvattend: Scherpte en Bewegings(on)scherpte is bij uitstek geschikt om originele opnames te maken; door te spelen met scherpte op het hoofdonderwerp of de achtergrond, kun je de nadruk op een onderwerp versterken, of juist verzwakken. Als je bij een autorace de auto onscherp houdt, en de toeschouwers, dan ligt de nadruk al bij voorbaat op die toeschouwers. Volg je daarentegen de auto, dan zal de focus daar op liggen, en worden de toeschouwers precies dat: toeschouwers!

Echtheid

We hebben het in deze wedstrijd over een Fotowedstrijd, en niet over Beeldmanipulatie. We willen dus geen foto’s zien waarin van alles en nog wat is bijgeplakt, weggepoetst en ingemonteerd. De foto moet in zijn geheel met de camera zijn gemaakt, en alles op die foto moet daadwerkelijk daar en ter plekke in die hoedanigheid zijn gefotografeerd. Kortom: camera voor de neus, en op de ontspanknop drukken!

Wat wel mag, is de foto bewerken in bijvoorbeeld een gratis programma als FastStone Image Viewer. Hiermee kun je achteraf kleuren corrigeren, of je foto bijsnijden als dat nodig is. Is bijsnijden dan geen beelmanipulatie? Nee, in mijn ogen niet. De reden daarvoor is wel logisch: er zijn maar weinig camera’s op de markt die een 100% zoekerbeeld of viewer hebben. De meeste camera’s hebben een zoeker/viewer die veel minder laat zien dan er uiteindelijk op de foto komt. En eigenlijk is dat heel vervelend, want je doet doorgaans je uiterste best om het beeld precies zo te kadreren als je mooi vindt, en dan blijkt even later, als je de foto op de computer bekijkt, dat er rondom meer opstaat dan je bij het fotograferen zag! Natuurlijk mag je die ongewenste beeldfragmenten er later weer afsnijden. Al kan ik je vertellen dat ik zelf heel wat foto’s heb waarbij die extra millimeters de foto behoorlijk hebben opgeknapt. En natuurlijk waren dat dan altijd beeldpartijen die ik bewust heb gefotografeerd…

Wat mag nog meer? Wat mij betreft mag je foto’s ook omzetten naar zwart/wit. Zelf ben ik altijd in zwart-wit blijven fotograferen, omdat ik dat nu eenmaal het mooiste vind. Bij digitale fotografie is dat echter best lastig, omdat je bijna altijd een foto in kleur opneemt. Het omzetten van de foto naar zwart-wit moet dan achteraf gebeuren, in de digitale Donkere Kamer (DoKa). Bedenk bij het maken van je foto of je de kleurinformatie nodig hebt, of dat je foto misschien beter wordt als je hem omzet naar zwart/wit. Het resultaat kon je (en ons) nog wel eens verrassen!

Kortom: zolang het originele beeld niet wordt aangepast, mag je een foto best nabewerken. Het is een onafscheidelijk onderdeel van het fotograferen, waarmee je de foto het uiterlijk geeft dat je voor ogen had bij het opnemen.

Compositie

Foto’s worden ook beoordeeld op basis van Compositie. Wat wordt daarmee bedoelt? Heeft niet elke foto een compositie? Is dat niet inherent aan het medium zelf? Ja en nee. Met compositie bedoelen we: hoe staan de verschillende beeldelementen op de foto, hoe is de vlakvulling, en in hoeverre ondersteunt de compositie het verhaal dat de fotograaf ons wil vertellen. Alle aspecten die ik hierboven heb behandeld, kun je ook zonder meer toepassen op het begrip compositie. Alleen omvat het begrip nog veel meer. Met een juiste compositie versterk je het beeld dat je wilt vertellen; vallen de puzzelstukjes in elkaar en vertel je een coherent verhaal met je foto.

Veel fotografen hanteren compositieregels. Het idee daar achter: als je de regels volgt, zul je altijd een mooie foto maken. Dat mag dan in grote lijnen waar zijn, een foto die altijd voldoet aan de compositieregels hoeft niet altijd origineel of spannend te zijn. Het kan best zijn dat je een foto wilt maken die bewust tegen alle regels indruist, en die toch een goede foto oplevert. Het al dan niet toepassen van compositieregels ligt dus helemaal in de hand van de fotograaf, die zo zijn eigen gronden zal hebben om een regel toe te passen, of juist te negeren.

Welke regels  zijn er zoal, en waar komen ze vandaan? Dat laatste is snel verteld: uit de schilderkunst. De eerste fotografen waren vaak schilders, die de compositieleer die ze voor het schilderen geleerd hadden vervolgens ook toepasten op hun fotografie. En vandaar uit heeft de fotografie zich verder ontwikkeld. Maar de oorspronkelijke regels worden nog steeds regelmatig toegepast! Hier zijn er een paar, die ik van deze website heb afgehaald waar ze nader worden uitgelegd.

De Regel van Derden

In de Regel van Derden wordt het beeld in 9 gelijke stukken verdeeld. Op de overgangen van de verschillende blokken staan belangrijke beeldelementen, die door deze plaatsing extra aandacht krijgen van de kijker.

De regel van derden is ook heel goed toepasbaar op landschappen. Je zult vaak zien dat bij een landschapsfoto de horizon zich op één van de twee horizontale lijnen bevindt, zoals in bijgaande voorbeelden.

En

De Gulden Snede

Deze compositievariant lijkt wat op de Regel van Derden, maar maakt gebruik van een verdeling waarbij Lengte en Breedte zich verhouden als 1:1,61803. De Gulden Snede lijkt daarmee wel wat op het papierformaat A4. Mensen als Leonardo da Vinci en Michelangelo maakten er vaak gebruik van.

Doordat de horizontale en verticale lijnen dichter bij elkaar liggen, is deze compositievorm prima geschikt voor onderwerpen waarvan de belangrijke beeldelementen dicht op elkaar staan.

De Diagonaal methode

Deze methode (althans: de naam) is een beetje verwarrend, omdat het twee methodes zijn die allebei hetzelfde doen, maar toch anders. De officiële variant ziet er zo uit:

Hierbij wordt een diagonaal getrokken van de ene hoek van de foto  naar de andere hoek. Uiteraard kun je die lijn ook vanuit de andere hoek trekken, en de belangrijke beeldelementen op de snijpunten van de lijnen leggen. Door lijnen vanuit twee hoeken te trekken, en je onderwerp op zo’n snijpunt te plaatsen, word dat beeldelement nog eens extra benadrukt, en dus extra belangrijk.

De andere variant trekt ook lijnen vanuit de hoeken, maar dit zijn altijd lijnen onder een hoek van 45⁰. Deze methode is na lang onderzoeken gevonden door de Nederlandse fotograaf Edwin Westhoff. Hij heeft talloze schilderijen  en foto’s onderzocht, en kwam er achter dat het bijna geen toeval meer kon zijn dat heel veel belangrijke beeldelementen precies op die snijlijnen lagen. Het lijnenpatroon ziet er dan zo uit:

Om Edwin de credits te geven die hij verdient, beperk ik mij verder tot het aanreiken van de website waarop hij zijn theorie met talloze voorbeelden uitwerkt: http://diagonaalmethode.nl
Ik zou zeggen: bezoek zijn pagina vooral, want hij legt zijn methode op een uiterst boeiende manier uit!

Dankzij de moderne cameratechnieken, waarbij je live op een schermpje kunt zien wat je fotografeert, is het heel eenvoudig om eens te stoeien met deze compositie modellen: teken de lijnen die bij een compositiemodel horen op een transparantje dat de maten van je scherm heeft, en plak dit over het scherm heen. Je kunt nu direct controleren of je foto’s voldoen aan het gewenste compositiemodel!

Invoerende lijn

Een term die je ook heel vaak tegenkomt als het over compositie gaat is: Invoerende lijn. Daarmee bedoelen we dan een beeldlijn die de kijker a.h.w. bij de hand neemt, en door de foto heen lijdt. Wegen zijn bij uitstek geschikt als invoerende lijn in een landschap, zoals bijgaande foto laat zien:

In deze foto wordt de kijker in de linkerhoek van de foto ‘opgepakt’ en linksboven weer ‘uit de foto gezet’. Ondertussen heb je als kijker de hele kronkelweg met je ogen gevolgd, of je wilde of niet!

Slotwoord!

Dit verhaal is niet bedoeld om in één keer alle geheimen van de fotografie te ontrafelen, of je alle handvatten voor een eigen stijl aan te reiken; daarvoor zijn meer dan voldoende cursussen en boeken beschikbaar. Fotografie is ook niet voor niks een vak dat je niet zomaar leert, en een goede fotograaf doet er jaren over om zijn eigen stijl te ontwikkelen. Maar in die eigenheid ligt wel een goede basis voor originele foto’s!

Wil je originele (vakantie)foto’s maken, dan begint dat eigenlijk al voordat je de camera gepakt hebt. Om te beginnen moet je het onderwerp natuurlijk zien. In bijna elke situatie kan wel een foto verborgen zitten, maar alleen de echt creatieve fotografen halen die er ook uit; de meeste mensen lopen er zonder maar met de ogen te knipperen aan voorbij. Kortom: zoek altijd het verhaal in de foto.

De volgende stap in het proces is het visualiseren van hoe je foto er uit moet gaan zien: wat zet je in beeld, en op welke lijnen in je foto zet je de belangrijke beeldelementen? Waar leg je de scherpte? Kortom: je bent nu bezig met het hoe van je foto.

En als laatste stap de afwerking: zijn de kleuren zoals je ze in gedachte had? Moet de foto nog worden bijgesneden? Moet het contrast nog worden aangepast? Etc. etc.

Rest mij alleen nog maar om je veel succes te wensen bij het maken van je prijswinnende foto!

Excel: gegevens splitsen

Auteur: CorVerm

Soms kom je zaken tegen waarvan je denkt dat het de moeite waard is om te delen. Welnu, zo’n situatie kwam ik tegen toen ik het speelschema voor het EK voetbal vanaf een site kopieerde om die in Excel te plakken. Aan de hand van dit artikel kun je misschien een situatie bedenken waarin je de info die hier gegeven wordt kunt toepassen.

Als eerste doet het probleem zich voor (in Excel 2010) hoe je de gegevens netjes in de cellen geplakt krijgt. In Excel 2003 en 2007 gaat dat simpel door met rechts op cel B2 te klikken en te kiezen voor Plakken Speciaal. Als je in het venster Plakken speciaal kiest voor Tekst komen de gegevens netjes in de cellen te staan (afbeelding 1).

Afbeelding 1

Het resultaat van deze “plakactie” is zoals in afbeelding 4 wordt weergegeven. De data en tijden staan tezamen in kolom B, te beginnen met B2. Zodoende is kolom A vrij en omdat we de data in een aparte kolom willen zetten kunnen we daar dan mooi kolom A voor gebruiken.

In A2 zetten we de formule: =LINKS(B2;VIND.SPEC(",";B2)-1) en kopiëren die, zover als nodig is, naar beneden. Het resultaat zie je in afbeelding 5. In G2 komt de formule: =RECHTS(B2;6) om de tijd van de data te “scheiden”.

Waarom kunnen we in kolom A niet met =LINKS(B2;8) uit de voeten? Wel, vanaf B4 zitten we, wat de datum betreft, in de dubbele cijfers en dan wordt de “n” van “jun” niet meegenomen. Een slordig gezicht en niet “professioneel” ogend. Met de formule die we nu gebruiken vindt de functie VIND.SPEC de karakters tot en met de komma, vandaar dat we aan het eind van de formule -1) zetten om de komma weg te laten. Met andere woorden: de functie VIND.SPEC vind de positie waar de eerste komma van links gezien staat.  Dus op positie 10. VIND.SPEC fluistert dat in de oren van de functie =LINKS en die geeft op zijn beurt de waarde weer die op deze manier gevonden is.

In ons geval zouden we af kunnen met =LINKS(B2;VIND.SPEC("n";B2)) maar veronderstel dat een deel van de wedstrijden in de maand juli zouden vallen. Dan hebben we een probleem, want in dat geval wordt er een foutmelding gegenereerd (#WAARDE!).

De formule die we op kolom G toepassen spreekt een beetje voor zich. We willen acht karakters zien te beginnen bij het laatste karakter, dus inclusief de spaties (die ook als karakters worden gezien) komen we uit op 18:00.

Afbeelding 5

In Excel 2003 en 2007 werkt het net iets anders. In die versies klik je met rechts op A2 en kies je voor Plakken speciaal, waarna het venster met die naam opent alwaar je kiest voor Waarden (afbeelding 8).

Het resultaat van het werk zie je in afbeelding 9.

Nu zien wij in kolom A wel data staan maar Excel denkt daar heel anders over. Voor Excel is het tekst en geen bruikbaar getal dat echt nodig is om een datumnotatie te verkrijgen. Zolang je verder niets wilt doen met de getoonde data is het niet erg, tenslotte zien wij op welke dag en datum de wedstrijden worden gespeeld. Maar wil je wat meer met de data doen dan is het wel weer jammer natuurlijk. Je zou kunnen denken aan het toepassen van voorwaardelijke opmaak op de data. Je kunt bijvoorbeeld middels voorwaardelijke opmaak de cellen waarin de wedstrijden staan die vandaag gespeeld worden een kleur geven. Maar eerst zal je dan toch echte data moeten maken van de gegevens die in kolom A staan.

Natuurlijk kun je, om dat doel te bereiken, formules gebruiken. Maar dat is (in dit geval) niet zo’n erg handige optie. Nee, we lossen dit probleem op door te zoeken en vervangen. Klik op A2 en vervolgens op CTRL+H zodat het venster Zoeken en vervangen wordt geopend. Achter Zoeken naar: typ ja za (of welke letters er ook staan) en het tekstvak achter Vervangen door: laat je leeg. Klik op Vervangen om za te vervangen door… niks. Klik op Alles vervangen om alle cellen waar za in staat van deze letters te ontdoen. Deze actie is voldoende om van de tekst echte data te maken, zodat we kunnen beginnen met de voorwaardelijke opmaak.

14 juni, de dag van schrijven

Door de formule te gebruiken uit de bovenstaande afbeelding zie je meteen welke wedstrijden er vandaag gespeeld zullen worden. Wel zo handig als de data niet op volgorde staan.

Prijsvraag juli 2012

Auteur: Helpmij.nl

De winnaar van de prijsvraag van juni 2012 is: HUBOF! Twee andere gebruikers ontvangen een Helpmij.nl goodie pakket. Alle winnaars gefeliciteerd met jullie prijzen!

Natuurlijk hebben we ook deze maand weer een prijsvraag. De prijsvraag van juli 2012 van Helpmij.nl:

ASUS My Cinema-P7131

Vraag 1: Wat is een hybrid tv-tuner?
Vraag 2: Waarvoor staat de afkorting HTPC?

Stuur een e-mail met de juiste antwoorden op de bovenstaande twee vragen vóór 31-07-12 naar wedstrijd@helpmij.nl en maak kans op deze prachtige ASUS My Cinema-P7131

Deze prijs wordt aangeboden door Computergalaxy.nl.

*Bestuur en wedstrijdcommissie zijn uitgesloten van deelname!
*De winnaar wordt bekend gemaakt in de mei editie van onze nieuwsbrief.

Deze maand geen Cursus Access Voor Beginners

Auteur: OctaFish

En dat is natuurlijk heel jammer. Maar bij een laatste doorloop van het artikel bleek dat de resultaten anders waren dan ik verwachtte. Nadat ik het artikel nog eens goed had doorgelopen, bleek er een foutje in het concept te zitten waardoor er andere gegevens uitrolden dan zou moeten! En het is natuurlijk niet de bedoeling om jullie technieken te leren die niet werken.

Het aanpassen van het hoofdstuk is dermate tijdrovend, dat ik het artikel dus niet meer op tijd klaar heb voor deze aflevering. Jullie kunnen het volgende hoofdstuk dus in het volgende nummer tegemoet zien!

Windows 7 installeren vanaf USB-stick

Auteur: jackall

Enkele computers, met name netbooks beschikken niet over een dvd-speler.
Dit kan vervelend zijn als er een herinstallatie nodig is en er op de interne harddisk geen recovery partitie aanwezig is. Of in een ander geval dat de dvd-speler defect is.
Toch is het mogelijk om Windows 7 dan opnieuw te installeren, maar dan via de USB- aansluiting. WintoFlash kan overigens ook andere Windows-versies overzetten.

Wat hebben we hiervoor nodig:

• Een originele Windows 7-dvd
• Een USB-stick van tenminste 4GB
• Een andere pc die wel beschikt over een dvd-speler.
• WintoFlash

De eerste stappen

Download WintoFlash op www.wintoflash.com
Pak het zip-bestand uit op je bureaublad.
Het is een losstaand programma, installeren is dus niet nodig.
Het programma start de eerste keer automatisch op in de Engelse taal, in het hoofdvenster rechtsonder kun je op de directe link klikken en de taal aanpassen naar Nederlands.
Plaats de windows 7-dvd in de speler en een USB-stick in een USB-poort.
Noteer voor de zekerheid van beide bronnen de huidige schijfletters.
Start WintoFlash doormiddel van dubbelklikken op het bestand wintoflash.exe.

Het kan zijn dat er een wizard tevoorschijn komt met een aanbieding om extra software te installeren. Deze heb je echter niet nodig en kan dus achterwege worden gelaten.

 
Ga indien terug naar het hoofdscherm van WintoFlash.
Ga dan naar het Tabblad “Advanced mode” en kies hier de juiste Windows-versie.
Bevestig dit met “rennen” en geef daarna aan wat de bron is en welke de doelschijf is.

Bevestig dit nogmaals met “rennen” om het kopieerproces te starten.
Het programma WintoFlash waarschuwt wel dat alle data die al op de USB-stick staan definitief verwijderd wordt, waarna een bootable USB-stick wordt aangemaakt.
Als het kopieerproces is voltooid is de stick klaar voor gebruik om Windows 7 te installeren op een pc of netbook die niet beschikt over een DVD-speler.

Meer informatie over WintoFlash

Features

Minimale systeemeisen

Firefox tips

Auteur: femke98

Hieronder vinden jullie wat Firefox tips, geschikt voor zowel Firefox onder Linux als onder Windows. De screenshots van Firefox in dit artikel, zijn genomen op een Linux Mint computer, en kunnen dus verschillen met de Firefox op Windows. Wat ook kan verschillen zijn de plekken waar je het een en ander kan vinden.

Tip 1.

Zie het www in volle kleuren met Firefox.

Weten jullie dat katten en ook honden kleurenblind zijn en dat ze sommige kleuren helemaal niet kunnen zien? Maar dat mensen, maar ook apen het vermogen hebben om de volle kleuren in een regenboog te kunnen zien. Firefox heeft een manier voor mensen en apen uitgevonden om ook een website te kunnen bekijken als een regenboog, namelijk in elke kleur die je wenst.

Je zou dit kunnen doen, al was het alleen maar omwille van het hebben van plezier. Maar in sommige gevallen kan een maker van een website een slechte keuze in zijn/haar ontwerp hebben gemaakt. Want heb je weleens ooit geprobeerd om blauwe tekst te lezen op een zwarte achtergrond? Of een roze tekst op een witte achtergrond? Door het veranderen van enkele instellingen in je browser, kun je de manier waarop websites gemaakt zijn, namelijk ook veranderen.

Ga in Firefox naar Bewerken > Voorkeuren > en dan het tabblad Inhoud. Klik daarna Kleuren aan en er opent zich een venster. Je kunt nu standaard kleur selecties kiezen voor tekst, achtergrond kleur, bezochte koppelingen en nog veel meer. Klik gewoon op de standaard kleuren om je nieuwe kleuren te kiezen voor elk van deze opties. Rood, groen, paars - ze zijn er allemaal!
(Noteer wel van te voren voor jezelf, welke kleurcombinaties mogelijk niet verenigbaar zijn en dus moeilijk te lezen – doch, je kan altijd wanneer je maar wilt, de opties weer veranderen.)

Zorg ervoor dat je het vinkje weghaalt bij Pagina's toestaan om hun eigen kleuren te kiezen, in plaats van mijn selecties hierboven.

De ontwikkelaars laten je weten wanneer er ook een optie bijkomt voor schittering en/of camouflage, maar tot die tijd kan je altijd nog een Thema voor Firefox toevoegen.
      
Klik hier voor meer van 1000 themas voor Firefox.

Tip 2.

Speed up je Firefox.

SPDY is een opensource-netwerkprotocol voor het versturen van webinhoud. SPDY wordt ontwikkeld door Google. Google ondersteunt het protocol in hun browser Google Chrome, terwijl Mozilla het ondersteunt in hun browser Mozilla Firefox.

SPDY zal standaard aanwezig zijn in Firefox versie 13.
Heb je nog geen Firefox versie 13, dan kan je het voor versie 12 makkelijk zelf aanpassen. Hoe?

Typ about:config in je browser, en zet bij Zoeken de volgende regel: "network.http.spdy.enabled" (zonder aanhalingstekens). Dubbelklik om de waarde op true te zetten en geniet van de snelheid.

Tip 3.

Maak je surfervaring sneller door het vermijden van wachttijd op DNS lookups.

Pagina's laden sneller en ook YouTube video's bufferen 5x sneller dan voorheen. Installeer deze add-on: SpeedDNS

Tip 4.

Open Firefox zoekfunctie in nieuw tabblad.

Type about:config in de adressenbalk, zet het volgende neer bij Zoeken: "browser.search.openintab" (zonder aanhalingstekens). Dubbelklik op deze waarde en verander false naar true.

Tip 5.

Firefox - Volg-mij-niet-functie

Firefox kent sinds enige tijd een Volg-mij-niet-functie. Deze functie is erop gericht om websites die bezocht worden te melden dat je als bezoeker niet gevolgd wilt worden. Veel websites houden namelijk het surfgedrag van bezoekers bij omdat dit waardevol kan zijn voor onder andere adverteerders die vervolgens advertenties op maat kunnen tonen.

In Firefox is deze functie standaard uitgeschakeld en moet dus handmatig geactiveerd worden. Het is daarnaast wel zo dat het aan de websites in kwestie ligt of deze keuze respecteren, het is vrijblijvend. Websites die wel rekening houden met deze functie stoppen na het inschakelen met het volgen van je surfgedrag.

Inschakelen kan door via Bewerken naar Voorkeuren te gaan en hier te kiezen voor tabblad Opties. In het nieuwe venster dat opent klik je op het tabblad Privacy. Klik dan direct op het vinkje bovenaan voor de regel 'Websites laten weten dat ik niet gevolgd wil worden'. Klik op de knop OK onderaan en de Volg-mij-niet-functie is geactiveerd.

Tip 6.

Firefox - Sneltoetsen

Hieronder een overzicht met sneltoetsen voor Firefox.

Tip 7.

Firefox – Standaard zoekmachine wijzigen

Firefox heeft rechtsboven een zoekbalk vergelijkbaar als Internet Explorer. Standaard is Google ingesteld als zoekmachine maar dit kan snel gewijzigd worden. Rechtsboven in de zoekbalk naast het Google logo staat een pijltje naar beneden. Door hierop te klikken komen de standaard zoekmachines tevoorschijn die al aanwezig zijn. Door op een zoekmachine te klikken wijzig je de standaard zoekmachine naar deze.

Als je onderaan het keuzemenu op "Zoekmachines beheren" klikt zal er een venster openen met de opties. Door een zoekmachine te selecteren kun je deze met een druk op de knop "Verwijderen" uit het overzicht halen. Onderaan staat een optie "Meer zoekmachines verkrijgen". Als je hierop klikt wordt de website van Firefox geopend met een overzicht van zoekmachines. Hier kun je dan aanvullende zoekmachines zoeken.

Linux Mint heeft (helaas) als standaard de zoekpagina van Mint zelf, je ziet dat gelijk als je Firefox opent, plus de aangepaste zoekpagina heeft een groene M. Ik ga dan gelijk naar deze site: http://mycroft.mozdev.org/

Vul daarin bij sitename: http://www.google.nl en klik op zoek.

Dan krijg je een pagina met gevonden plugins, klik dan bij nummer 4 op een link met Google-NL.

Daarna krijg je een venstertje te zien waarin de vraag staat op je deze zoekmachine in de lijst wilt hebben en of je hem ook gelijk wilt gebruiken?

Uiteraard ja, klik op toevoegen en klaar ben je.

Tip 8.

Firefox - Onlangs gesloten tabbladen weer openen

Firefox kent een geschiedenis van bezochte websites zoals ook Internet Explorer dit kent. Firefox kent echter nog een geschiedenis, de onlangs gesloten tabbladen.

Stel, je hebt een website openstaan en per ongeluk sluit je deze, dan is het tabblad op deze manier weer opnieuw snel te openen. Klik op Geschiedenis en ga met de muis op het menu item "Onlangs gesloten tabbladen" staan. Je ziet een overzicht van de laatst gesloten tabbladen tijdens de huidige sessie. Het klikken op een website opent het tabblad weer opnieuw.

Veel plezier met deze tips!

De Helpmijdag 2012: "Voor ieder wat wils"

Auteur: Eagle Creek

Ook dit jaar begon de Helpmijdag voor mij hetzelfde als de voorgaande jaren. Na het instellen van de TomTom, een tripje van een x aantal minuten en het parkeren van de auto, begon ik rond kwart over tien met het begroeten van de bekende gezichten. Even wat handen schudden, een kopje koffie inschenken en een plakje spekkoek wegwerken brengen al snel het vertrouwde gevoel weer boven.

Van 10.45 tot 12.00 uur vond de algemene ledenvergadering plaatst. De notulen hiervan komen beschikbaar op het forum voor de leden van de vereniging. Na de ledenvergadering waren ook de Helpmij’ers die geen lid zijn van de verenging welkom en inmiddels had zich een aantal mensen bij het gezelschap gevoegd.

Crash maakte gebruik van zijn meegebrachte apparatuur en verzorgde een gezellige deun op de achtergrond. Tegelijkertijd werd de lunch geserveerd, die men zich goed liet smaken. Diverse verse broodjes en fruit werden onder gezellige gesprekken verorberd. Buiten was het op dit moment nog aan de frisse kant met een matig zonnetje maar dat mocht de pret echter niet drukken.

Ook dit jaar was er weer een aantal Helpmij’ers dat de dag voor het eerst bezocht om eens uit te vinden waar al die geweldige geruchten toch telkens over gingen. De redenen voor de komst waren zodoende ook divers. Gedurende de dag heb ik met personen gesproken die het simpelweg leuk leek om eens te zien wie er nu achter de nickname en avatar schuilging. Weer een ander kwam omdat hij “een dag met medetechneuten” wilde meemaken. Ook waren er Helpmij’ers aanwezig die problemen hadden met hun pc of laptop en de expertise van de aanwezigen wilden raadplegen om heb hierbij te helpen. Een saillant detail hierbij is dat de Helpmijdag ook door bezoekers van allerlei leeftijden wordt bezocht: zo zitten de jongste bezoekers nog op de basisschool, daar waar de oudste al enige tijd zijn gepensioneerd. Ondanks deze zeer diverse samenstelling, hebben alle bezoekers toch iets gemeen: samenkomend in één passie (computers) om een gezellig dagje uit te hebben.

Gedurende de dag was ook de traditionele onderdelenverkoop in volle gang. Videokaarten, computerliteratuur en harde schijven wisselden voor een aangenaam bedrag van eigenaar. Tussen de gesprekken door werden door de penningmeester nog een paar originele Helpmijgadgets uitgedeeld, die zeer positief werden ontvangen. Alsof dat nog niet genoeg was, werd een prijsvraag georganiseerd waarin leuke prijsjes te winnen waren.

Rond vijf uur werden de gasflessen uit de berging gerold, de salades en stukken vlees uit de koeling gehaald en begon het water bij de mensen in de mond te lopen. Het was tijd voor de barbecue! Na enige tijd wachten waren de eerste worstjes gaar en kon men aanschuiven in de rij. In tegenstelling tot eerder op de dag, had het weer zich inmiddels van zijn beste kant laten zien en kon men genieten van een warm zonnetje: eveneens traditie, overigens.

Na de barbecue begon het langzaamaan rustiger te worden. Sommigen hadden nog een lange reis voor de boeg en wilden ook niet al te laat thuiskomen. Na met het vaste clubje geholpen te hebben met het aan kant brengen van de ruimte was het tijd om weer op huis aan te gaan. Ook dit jaar was het in mijn ogen weer een geslaagde Helpmijdag, waarbij het duidelijk is dat het een begrip is geworden dat voet aan de grond heeft gekregen.

Toch wil ik afsluiten met één droevige noot. Waar ik mijn verslag vorig jaar begonnen was met een zeer sprekende foto van de jongste en oudste bezoeker van de Helpmijdag (Michi Fliggi en Harry Snor), was laatstgenoemde dit jaar helaas niet aanwezig. Zoals men op het forum heeft kunnen lezen heeft Harry de lange strijd kanker verloren en dat gemis was te merken. Als trouwe vaste bezoeker was zijn afwezigheid merkbaar. En toch, was hij er ook weer gewoon bij, in de gedachten van de andere bezoekers.

Tot volgend jaar!
Eagle Creek

Kistradio project

Auteur: Dillondarko

In plaats van de hardware die ik meestal bespreek, houd ik het deze maand iets luchtiger. Het is inmiddels zomer en er wordt nog flink wat warm weer verwacht, en daarom deze maand een leuk project: de kistradio.

Allereerst, wat is een kistradio? Heel simpel: een (draagbare) kist voorzien van een versterker, speakers en eventueel een accu. Ze zijn soms in kant-en-klare vorm te koop, maar vaak laat dan de geluidskwaliteit te wensen over of voldoet het simpelweg niet aan je eisen.

Zelf een kistradio bouwen is eigenlijk niet zo moeilijk. Er zitten al vrij weinig onderdelen in, en met minimale kennis van elektrotechniek kun je er ook gewoon eentje bouwen. Ook twee linkerhanden is eigenlijk prima mee te werken. Mocht je ergens niet uit komen: google eens op 'kistradio + probleem'. Er leeft al jaren een complete community omheen en vrijwel elk probleem wat je misschien tegenkomt is al besproken. Durf je het toch echt niet aan, dan is alleen het lezen van dit artikel natuurlijk ook goed.

Het leuke aan een zelfbouw kistradio is dat je hem compleet aan je eigen wensen en eisen kunt laten voldoen. Er is geen 'standaard' kistradio. In plaats van een kist kun je ook gewoon een bierkratje gebruiken (knip de flessenhouders eruit, en er is ruimte genoeg). Een kistje is meer maatwerk voor je componenten. Een ander voordeel aan de kistradio is dat je misschien al wat onderdelen in huis hebt die je kunt gebruiken.

Maar wat gaan we voor componenten gebruiken? Zoals eerder aangehaald is de simpelste kistradio voorzien van een versterker, speakers en een accu. Van alles hoef je niet direct het duurste aan te schaffen. Kijk eerst eens of je niet toevallig wat onderdelen hebt liggen. Het is natuurlijk altijd mooi als je die paar tientjes kunt besparen en je voorraad ongebruikte spullen ook iets kleiner wordt.

Als versterker kun je een autoradio of een Class-D versterker zoals de TA2024 gebruiken. Een autoradio heeft als voordeel dat er een versterker in zit, en daarbij ook wat meer mogelijkheden om je geluid netjes af te stellen. En natuurlijk speelt een autoradio vaak direct vanaf een CD, USB-stick, SD-kaartje en vaak ook een lijningang voor een telefoon of mp3-speler. Een Class-D TA2024 heeft dit allemaal niet, maar zet daar tegenover wel veel meer speeltijd op dezelfde accu, simpelweg omdat de TA2024 veel efficiënter is. In het standaard verkrijgbare kitje heeft een TA2024 alleen een lijningang (zelf een tulpaansluiting of 3,5mm jackplug aan solderen).

Om de tekortkomingen van de TA2024 teniet te doen zijn er in sommige webshops hardware mp3-decoders verkrijgbaar. Alleen mis je dan de mogelijkheid tot afspelen van CD's, maar wie gebruikt die nu nog?

Staar je alleen niet blind op aangegeven vermogens. Dat geldt voor zowel versterkers als speakers. Een bekend voorbeeld is de Marquant MCA-200 versterker. Deze wordt geadverteerd met 200W RMS vermogen, in de praktijk blijft er slechts 15W effectief vermogen over. Een TA2024 heeft ook 15W effectief vermogen per kanaal beschikbaar, en is daarnaast nog zuiniger ook. En vergis je niet: 15 Watt effectief is écht hard. Een goede autoradio kan er enkele Watts extra uit krijgen omdat die intern gebruik kunnen maken van step-up converters.

De speakers. Meest gebruikt zijn toch vaak wel de autospeakers, die gaan hard zat en zijn in een aanbieding vaak voor weinig te koop, en anders kun je de tweedehands websites eens proberen. Probeer je ook hier niet blind te staren op de vermogens. Hier geldt ook gewoon dat zeker de goedkopere speakers in de praktijk net een kwart van het geadverteerde vermogen halen. Bij speakers is het wel verstandig te letten op de impedantie, aangegeven in Ohm (Ω). Bij autospeakers is dat bijna altijd 4 Ohm, hetzelfde geldt voor autoradio's en de TA2024. Mocht je vreemde opstellingen willen maken wat speakers betreft, alles is mogelijk maar let goed op de impedantie, deze mag niet te laag zijn.

Iets anders om bij speakers op te letten is het rendement, zeker de grotere speakers hebben een hoog rendement, ofwel ze geven meer geluid bij hetzelfde vermogen. Als het in de winkel/webshop niet staat aangegeven kun je het op de site van de fabrikant vaak wel vinden. Wil je wel wat lage tonen uit je kistradio krijgen, probeer dan speakers met een grotere diameter te gebruiken. Of ga voor ovale speakers, dat scheelt weer wat ruimte.

Ergens op het strand of op een grasveldje is meestal geen netstroom aanwezig, dus je zult je benodigde energie mee moeten nemen in een accu. En dat is geen probleem, een TA2024 of een autoradio werkt prima vanaf een 12 Volt accu. De capaciteit van je accu hoeft ook niet belachelijk hoog te zijn. Een simpele lood-gel accu met een capaciteit van 7,2Ah (motoraccu) kan een autoradio met speakers op redelijk volume een uurtje of 10 van stroom voorzien. Een TA2024 maakt er bij hetzelfde volume ongeveer 15 uur van. En dan ben ik uitgegaan van nieuwe accu's, wat oudere accu's zullen iets minder capaciteit hebben. Simpele oplossing voor meer speeltijd is een grotere accu of twee accu's parallel aansluiten. Wil je je accu's meer dan een keer of vijf gebruiken, houd dan wel goed de resterende lading in de gaten (voltage tijdens het spelen) en gebruik de juiste lader.

Dan het kistje zelf nog. Hiervoor kun je 18mm MDF of multiplex voor gebruiken, de maten kun je compleet aan je eigen fantasie overlaten, zolang je componenten er maar in passen. Gebruik je een bierkratje, probeer die dan wel vanbinnen te verstevigen met hout om resoneren van het plastic tegen te gaan. Sowieso is het luchtdicht afwerken van je kistje een goede zet, zeker als je wat lagere tonen beter wilt horen. Een luchtpoortje kan ook, maar dat is alleen van belang bij de betere speakers die gemaakt zijn voor een bepaald aantal liter voor de klankkast.

Dat was de basis. Zijn er dan nog meer leuke/unieke/gekke dingen die je met een kistradio kunt doen? Je kunt hem een leuk kleurtje geven, plak er stickers op, zet er eigen gebouwde schakelingen in om je acculading in de gaten te houden, zet er een VU-meter in, een USB lader voor een telefoon... Mogelijkheden genoeg! Een kistradio is nog beter te versieren dan een kerstboom, dus leef je uit.

Thunderbird installeren met hindernissen.

Auteur: CorVerm

We schrijven 7 juni 2012 en ik ben op zoek naar een e-mailprogramma om, naast Outlook 2010 dat ik voor Helpmij.nl nodig heb, voor mijn privé e-mails te gebruiken. Thunderbird lijkt mij een goede keus gezien de goede ervaringen die ik met dat programma in het verleden heb gehad. Weliswaar als het eenmaal gelukt was om mijn account te configureren, want dat liet in het verleden nogal eens te wensen over. Vooral het “handige” onderdeel in het programma dat automatisch het account voor je configureert was een ramp. Maar eenmaal het account handmatig ingesteld werkte Thunderbird naar behoren.

Ik heb geluk, want net een dag eerder is de nieuwste versie, Thunderbird 13.0, uitgebracht. Het kan niet mooier. Dus Thunderbird meteen gedownload en geïnstalleerd. Vol verwachting klopt mijn hart als ik na de installatie het programma opstart.

Maar, oh nee, het zal toch niet waar zijn. Er wordt mij, meteen na het opstarten van het programma, een venster voorgeschoteld dat ik kan benutten om een nieuw e-mailaccount aan te maken. Wat moet ik daar nou mee. Zal het de makers van Thunderbird ontgaan zijn dat als iemand geen e-mailaccount heeft dat men dan ook geen behoefte heeft aan Thunderbird? Vooruit dan maar, ik neem dit op de koop toe en klik op de knop Dit overslaan en mijn bestaande e-mailadres gebruiken. Wat er dan gebeurt slaat nergens op. Echt nergens, want er gebeurt namelijk helemaal niks. Dan maar op de knop klikken om later mijn account te configureren. Ook nu gebeurt er niks. Ik waag het er op en zal me een e-mailadres door Thunderbird aan laten meten. Ook nu zonder resultaat. Er zit niets anders op dan mijn account handmatig in te stellen. In het venster dat geopend is klik ik onder het kopje Accounts op Nieuwe account aanmaken en… er gebeurt wederom helemaal niks. Dan probeer ik het via het menu Extra > Accountinstellingen en jawel ik kan gegevens invoeren.

Nee, het werkt van geen kant, niet onder Windows XP, niet onder Windows Vista en niet onder Windows 7.

Dan maar even een bezoekje brengen aan het Mozilla-Browserforum om te kijken of daar vragen zijn gesteld aangaande dit probleem. Nee dus. Dan registreer ik mezelf en stel de vraag hoe het kan dat er op geen enkele manier een account aangemaakt kan worden in deze spiksplinternieuwe versie van Thunderbird. Een kleine anderhalf uur later kwam het antwoord en dat luide:

Helaas is er een fout geslopen in de Nederlandse Thunderbird 13, waardoor het eerste venster niet goed geladen wordt. De enigste oplossing is op dit moment om een andere taal eerst te installeren, een account aanmaken en daarna de Nederlandse versie installeren of eerst versie 12 NL installeren en daarna te updaten naar versie 13.
Versie 12: ftp://ftp.mozilla.org/pub/thunderbird/r ... 2012.0.exe
Thunderbird bijwerken: https://support.mozillamessaging.com/nl ... erken&as=s
De bug: https://bugzilla.mozilla.org/show_bug.cgi?id=761143
Onze excuses!

Met andere woorden: het eerste venster wordt niet goed geladen, dus kan er geen account ingesteld worden, dus heb je totaal niks aan deze versie van Thunderbird. Jammer, want ik had in het verleden zulke goede ervaringen met dit e-mailprogramma. Jammer ook want ik draag het Open Brongebeuren een warm hart toe, maar dit soort slordigheden is Open Bron onwaardig.

Bovendien zijn er beveiligingslekken gedicht in de nieuwe versie, dus is het best wel verstandig om de laatste versie te installeren lijkt mij zo.

Ik heb ervoor gekozen om versie 12 te downloaden en te installeren, om vervolgens direct naar het menu Extra > Accountinstellingen te gaan om aldaar mijn account in te stellen.

Maar nu word ik weer geconfronteerd met de “handige” optie in het programma dat automatisch de accountinstellingen voor je zoekt. Nee, dank u, liever niet. Daarom klik ik meteen op de knop Handmatige config en hoef dan alleen de SMTP- en pop3-gegevens juist in te stellen. Gelukkig, het werkt en ik kan aan de slag met Thunderbird..

Nu is het een kleine stap naar versie 13, want ik hoef versie 12 slechts te upgraden. Dat zal wel goed gaan zo is mij dat beloofd en zo is het ook. Met een klik op de menu-knop Help kan ik kiezen voor Over Mozilla Thunderbird en daar staat de knop Controleren op Updates en binnen niet al te lange tijd was ik voorzien van versie 13. Bovendien, en daar gaat het toch om, werkt Thunderbird naar behoren.

We schrijven 12 juni 2012 en ik ontvang het volgende bericht: Eind van deze week komt er waarschijnlijk een update (13.0.1) waarbij dit probleem verholpen is.
We schrijven 16 juni, het bericht dat ik dan ontvang luidt: Is nu beschikbaar: http://www.mozilla.org/nl/thunderbird/ 

Ik download en installeer Thunderbird 13.0.1 opnieuw en tot mijn grote vreugde gaat dat als een speer, er is geen enkele kink meer in de kabel. Zelfs het, door mij tot nu toe omschreven “handigheidje” van het automatisch zoeken naar instellingen, werkt nu perfect.

Gelukkig maar, want het Open Brongebeuren ligt mij na aan het hart.

Gelukkig maar voor al diegenen die er hun tijd en energie ingestopt hebben om ons van een mooi, gratis en functioneel e-mailprogramma te voorzien. Een e-mailprogramma dat met z’n tijd meekan en van alle functies is voorzien die je van een modern e-mailprogramma mag verwachten, maar het programma kennelijk niet goed getest hebben voordat zij het uitbrachten.

Thunderbird verlost ons van het probleem dat het versturen van grote bestanden met zich meebrengt, en wel via FileLink. Ik voeg een groot bestand als bijlage in een nieuw bericht en onderin het scherm verschijnt de boodschap dat het een groot bestand betreft en het misschien beter is om FileLink te gebruiken.

Een goed plan lijkt mij zo. Dus klik ik rechts onderin het scherm op Koppeling.

Ik heb geen account bij YouSendit en zal dat dus eerst aan moeten maken. Geen probleem, in het venster kan ik kiezen voor Account nodig? En maak zo een nieuw account aan.

Het account kan ook van tevoren worden aangemaakt via het menu Extra > Opties >Bijlagen. Met een klik op de tab Uitgaand en onderin het venster op Toevoegen kan er alvast een account aangemaakt worden.

Helaas valt er (nog) niet te kiezen uit meerdere Cloud-diensten waarnaar het bestand kan worden geupload. YouSendit is nog de enige mogelijkheid, waarbij vermeldt moet worden dat Dropbox binnenkort ook tot de mogelijkheden gaat behoren. Maar eerst zal ik me moeten registreren.

Als slagroom op de taart download en installeer ik Linghtning, een (eveneens gratis) agenda die je als Add-on in Thunderbird kunt installeren.

Klik op de downloadknop en er verschijnt meteen een beschrijving hoe je de Add-on moet installeren.

Met Lightning is een mooie en nuttige aanvulling op Thunderbird geïnstalleerd.

Postvak-in

Auteur: Redactie

In onze vaste rubriek beantwoorden we vragen aan de hand van onze nieuwsbrief en plaatsen we reacties van onze lezers.